Καλό διαζύγιο δεν υπάρχει. Συναινετικό, ναι. Ποτέ, όμως, ευχάριστο. Ακόμα κι αν προκύψει «πολιτισμένα» και δίχως εντάσεις, η ίδια η πράξη συμβολίζει μια σχέση που τερματίστηκε λόγω της αποτυχίας της και των ανυπέρβλητων εμποδίων που εμφανίζονταν στις δύο πλευρές, εξαιτίας μιας μη λειτουργικής συμβίωσης.
Διαζύγιο πήρε πρόσφατα και η Νέα Δημοκρατία από την κοινωνία. Οι παρασπονδίες της τα τελευταία χρόνια ήταν περισσότερες απ’ όσες θα μπορούσε να ανεχτεί και να συγχωρήσει το εκλογικό σώμα. Μερικά από τα αχαρακτήριστα ατοπήματα της Ν.Δ. ήταν η αποκρουστική συγκυβέρνηση με το κόμμα των Τσουκάτων και των Τσοχατζόπουλων, ο ΕΝΦΙΑ και η φοροκαταιγίδα, η οβιδιακή μεταμόρφωση του αντιμνημονίου σε Μνημόνιο, η αποτυχία πάταξης της γραφειοκρατίας και η αποφορά του σεσηπότος σνομπισμού που ανέδιδε η οικογενειοκρατική νομενκλατούρα του κόμματος.
Σε άλλες χώρες και σε άλλα πολιτικά συστήματα θα αρκούσε και ένα από τα προαναφερθέντα για να χάσει κάποιο κόμμα την επαφή του με τους πολίτες, ώστε να τοποθετηθεί οριστικά και αμετάκλητα στην κυβερνητική… εφεδρεία. Ωστόσο, οι Ελληνες είναι εξαιρετικά ανεκτικός λαός -σε βαθμό παρεξηγήσεως μερικές φορές- και έδωσαν αρκετές ευκαιρίες στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να διορθώσει τα ημαρτημένα.
Η ανάδειξη νέας ηγεσίας στη Νέα Δημοκρατία είναι στα σίγουρα η τελευταία ευκαιρία που προσφέρει η κοινωνία μας σ’ αυτόν τον πολιτικό σχηματισμό. Αν και τώρα δεν μπορέσει να πείσει ότι έλαβε τα δέοντα μηνύματα από τις ηχηρές αποδοκιμασίες για τις κεντρικές επιλογές της, τότε η περιθωριοποίησή της θα αποτελέσει μονόδρομο.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι το κόμμα που επιδιώκει να εκπροσωπεί αυθεντικά και κυρίαρχα την παράταξη πρέπει να είναι και δεξιό και λαϊκό. Δεν μπορεί να υπάρξει κυρίαρχη κεντροδεξιά πρόταση δίχως τα βασικά ιδεολογικά προτάγματα της Δεξιάς, δηλαδή την προσήλωση στις παραδοσιακές αξίες του πατριωτισμού, της Ορθοδοξίας και της οικογένειας.
Ούτε είναι δυνατόν να ευδοκιμήσει πολιτικά ένας σουσούδικος αστερισμός από υπερόπτες αερολόγους και κομψευόμενους υπηρέτες της διαπλοκής, βαστάζους των μεγάλων συμφερόντων, που δεν έχουν καμία πρόθεση να υπηρετήσουν τον ελληνικό λαό, να σκύψουν πάνω από τα προβλήματα των ασθενέστερων τάξεων και να αποδειχθούν ικανοί στην ανάταξη της θνήσκουσας ελληνικής οικονομίας.
Ο νέος αρχηγός της Ν.Δ., για να μπορέσει να δώσει τον τόνο της ηγεσίας του στο κόμμα και να πείσει τους Ελληνες, πρέπει να είναι ο καλύτερος σε αξία, σε πειθώ και σε προθέσεις.
Απαγορεύεται να φέρει μαζί του πάσης φύσεως βάρη και προς τρίτους… υποχρεώσεις – όσον αφορά είτε το παρελθόν του είτε τις παρούσες δραστηριότητές του.
Η πατρίδα χρειάζεται ικανούς και καθαρούς ηγέτες.
Μ.Η.Τ. 232120