Η αντίστροφη μέτρηση για τις κάλπες ήδη έχει ξεκινήσει. Σε πέντε Κυριακές θα γνωρίζουμε ποιοι θα κληθούν να εφαρμόσουν το Μνημόνιο 3, που από τον Οκτώβριο φέρνει καπάκι και το Μνημόνιο 4.
Πίσω από την προεκλογική ρητορεία, τις συγκρούσεις για το θεαθήναι και τις κάλπες υπάρχει ο σκληρός λογαριασμός που θα κληθούν να πληρώσουν όλοι οι Ελληνες. Και πίσω από τα προεκλογικά «πακέτα» που θα μοιράσουν τα κόμματα, κάτω από το περιτύλιγμα, θα υπάρχει η σκληρή πραγματικότητα, που είναι μέτρα και πάλι μέτρα. Επώδυνα και δύσκολα για τους πολλούς και τους αδύναμους.
Με το άνοιγμα της κάλπης θα ανοίξει και ο δεύτερος καυτός φάκελος με τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει απέναντι στους δανειστές οι 200 και βάλε βουλευτές της απερχόμενης Βουλής, με την ψήφιση της συμφωνίας.
Για τους δανειστές οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι -πολύ απλά- αναλώσιμες και το έχουν δείξει στην πράξη. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διασφαλίσουν τα κεκτημένα τους και να παίρνουν όσο περισσότερα μπορούν την επόμενη ημέρα.
Ηδη μας έχουν πάρει… μέτρα και… ασημικά. Και καθόλου δεν τους ενδιαφέρει ποιος θα βάζει την υπογραφή του σε όσα θέλουν. Οσο περισσότεροι λένε «ναι σε όλα» τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς, μια και θα περιορίζονται οι αντιδράσεις. Οι εκλογές αυτές δεν κρύβουν καμία ελπίδα για τις Ελληνίδες και τους Ελληνες. Από τον Οκτώβριο θα κληθούν να πληρώνουν το ένα χαράτσι μετά το άλλο.
Από τον ΕΝΦΙΑ έως την Εφορία και από τα τέλη κυκλοφορίας έως τις 100 δόσεις με διπλάσιο επιτόκιο! Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα που όλοι κρύβουν κάτω από το χαλί της προεκλογικής αναμέτρησης.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει και διεκδικούν είναι η αναδιανομή της εξουσίας. Δηλαδή πόσοι και ποιοι θα καθίσουν στις νέες καρέκλες, ώστε να διασφαλίσουν την πολιτική αλλά και την προσωπική επιβίωσή τους. Να εφαρμόσουν την τακτική του «φύγε εσύ, έλα εσύ».
Κανένας δεν δείχνει να ενδιαφέρεται να εκσυγχρονίσει αυτό το κράτος, να επαναφέρει την αξιοκρατία, να στηρίξει τους μικρομεσαίους , να καταργήσει το κομματικό κράτος, να δημιουργήσει τις βάσεις ώστε να γίνουν επενδύσεις και να μείνουν τα παιδιά μας στην Ελλάδα. Να έχουν ελπίδα και προοπτική.
Οι πολίτες ζητούν μία και μόνη απάντηση: Να μάθουν πότε θα τελειώσει το μαρτύριο στο οποίο τους έβαλε πριν από πέντε χρόνια από το Καστελόριζο ο Γιώργος Παπανδρέου. Και σε αυτό το ερώτημα κανείς δεν δίνει απάντηση.
Ρωτάμε και εμείς, λοιπόν, με τη σειρά μας, μπας και μας πει κάποιος. Πότε θα τελειώσουν τα Μνημόνια, κύριοι που διεκδικείτε την εξουσία; Δώστε επιτέλους μια ελπίδα, για να κάνουν οι πολίτες αυτής της χώρας υπομονή.