Πολλοί αναρωτιούνται γιατί ο Αλέξης Τσίπρας βιάζεται να κλείσει άρον άρον την επώδυνη συμφωνία και να τη φέρει -παραμονές Δεκαπενταύγουστου- στη Βουλή. Η απορία είναι δικαιολογημένη, αν σκεφτεί κανείς την εξάμηνη καθυστέρηση, η οποία αποδείχθηκε καταστροφική. Αραγε το κυβερνητικό επιτελείο συνειδητοποίησε, έστω με καθυστέρηση, τις παρενέργειες για τη χώρα και την οικονομία και σπεύδει τώρα να πει σε όλα ναι ή υπάρχουν και άλλοι λόγοι;
Η βιασύνη αυτή λοιπόν -αν συνδυαστεί και με τα σενάρια περί άμεσης προσφυγής σε εκλογές- εξηγείται από ορισμένα απλά δεδομένα.
Το πρώτο είναι ότι από τον Σεπτέμβριο θα αρχίσει να φτάνει στους πολίτες ο λογαριασμός. Από τον Οκτώβριο μάλιστα θα γίνει ακόμη πιο τσουχτερός, καθώς εκτός των άλλων θα αποστέλλεται (σχεδόν σε όλους τους ιδιοκτήτες) ο άδικος, όπως μας έλεγαν, ΕΝΦΙΑ, θα επιβάλλονται οι αναδρομικές περικοπές στους συνταξιούχους αλλά και θα υλοποιούνται τα νέα προαπαιτούμενα, που πρόκειται να ψηφιστούν τώρα.
Παράλληλα πρέπει να κλειδώσουν οι αλλαγές σε Ασφαλιστικό και εργασιακό, που αναμένεται να πυροδοτήσουν νέο κύκλο αναταράξεων και κοινωνικών εντάσεων. Ο πρωθυπουργός γνωρίζει καλά ότι ο χρόνος θα μετατρέπεται σταδιακά σε εχθρό του.
Το δεύτερο δεδομένο έχει σχέση με την κατάσταση των (εσωκομματικών και όχι μόνο) πολεμίων του κ. Τσίπρα. Το Μαξίμου πιστεύει ότι όσο πιο γρήγορα πάει σε εκλογές τόσο δυσκολότερα η Αριστερή Πλατφόρμα θα προλάβει να οργανωθεί και να αποσπάσει σημαντικό μερίδιο από το 36% του ΣΥΡΙΖΑ. Ανέτοιμα είναι και τα κόμματα της αντιπολίτευσης -κυρίως αυτά της πρώην συγκυβέρνησης-, τα οποία δεν έχουν καταφέρει ακόμη να σβήσουν από τη συνείδηση των ψηφοφόρων τα έργα και τις ημέρες τους αλλά ούτε και να παρουσιάσουν ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση.
Αυτοί εν ολίγοις είναι οι λόγοι που δημιουργούν στον κ. Τσίπρα τον πειρασμό των εκλογών αμέσως μετά την ψήφιση του Μνημονίου. Η χαλάρωση από τα μπάνια του λαού λίγο πριν από τον φθινοπωρινό καύσωνα και την ανασύνταξη των αντιπάλων προσφέρει ίσως μια μοναδική ευκαιρία για να επιβεβαιώσει το πολιτικό του imperium. Ενίοτε όμως, όταν οι άνθρωποι σχεδιάζουν, όπως έχει πει και ο Κοέλιο, οι θεοί χαμογελούν…
Μ.Η.Τ. 232120