ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΥΣ!

Φαίνεται ότι οι εταίροι μας έχουν ξεχάσει τις βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αφού αρχικά μας μετέτρεψαν σε μια κοινωνία-πειραματόζωο (με αφορμή την οικονομική κρίση), τώρα θέλουν να κάνουν, από τη μια, την Ελλάδα αποθήκη ψυχών και, από την άλλη, να της φυτέψουν μια βόμβα που θα την ενεργοποιήσουν όποτε αυτοί κρίνουν.

Δεν θα σταθούμε στις αφελείς και βλακώδεις δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, που δεν διέγνωσαν εγκαίρως την παγίδα στην οποία έριξαν τη χώρα και στο θέμα της παράνομης μετανάστευσης, δηλώνοντας ό,τι τους περνούσε από το μυαλό. Ούτε, φυσικά, στις απόψεις της ανεκδιήγητης κυρίας Τασίας, που άλλοτε έλεγε ότι οι μετανάστες λιάζονται στον ήλιο της Ομόνοιας και στη συνέχεια εξαφανίζονταν και η ίδια δεν ξέρει πού ακριβώς πάνε!

Το πρόβλημα είναι σοβαρό και πολυεπίπεδο. Η «δημοκρατία» εγκαίρως (και στις προηγούμενες κυβερνήσεις και σε αυτήν) το είχε επισημάνει. Αλλά όλοι έκλειναν τα μάτια για να μην τους πουν ρατσιστές.

Εστω και αργά ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας -όπως και πολύ ορθά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος- έστειλε το μήνυμα στις Βρυξέλλες: ότι πολύ απλά δεν μπορούν να μην ασχολούνται με ένα πρόβλημα που δεν είναι μόνο ελληνικό.

Τα σύνορα της Ελλάδας είναι και σύνορα της Ευρώπης. Γι’ αυτό η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει τεράστιες ευθύνες, όπως και η Τουρκία, που με την ανοχή όλων των οργανισμών συνεχίζει το βρόμικο αλισβερίσι με τα κυκλώματα της παράνομης μετανάστευσης.

Εχουν τεράστιες ευθύνες και δεν μπορούν να πετούν το μπαλάκι στην πατρίδα μας, που, για να φροντίσει όλους αυτούς τους ανθρώπους που συρρέουν κατά χιλιάδες, ξοδεύει από το υστέρημά της. Ας σταματήσουν επιτέλους την κοροϊδία οι εταίροι μας (που δεν δέχτηκαν και την πρόταση Αβραμόπουλου για αναλογική κατανομή στις χώρες της Ε.Ε. των μεταναστών), αλλιώς να στείλουμε «πακέτο» στη γηραιά ήπειρο τους χιλιάδες απελπισμένους μήπως και ξυπνήσουν.

Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλους λαθρομετανάστες και πρόσφυγες. Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να το καταλάβουν οι ψευτοφιλάνθρωποι αλλά κατά βάθος νεοβάρβαροι των Βρυξελλών, που έχουν το θράσος να μας κουνούν και το δάχτυλο;