Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντλεί νομιμοποίηση στο υπό κατεδάφιση πολιτικό σύστημα της χώρας από το εκλογικό ποσοστό που έλαβε στις εκλογές του Ιανουαρίου, από την κοινοβουλευτική εκπροσώπησή του και -σε έναν βαθμό- από τα λάθη της νυν συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. Κατά τα λοιπά, φαντάζει ανενεργό.
Η κοινωνία δεν δείχνει να ενδιαφέρεται ούτε για τις εσωκομματικές μανούβρες που λαμβάνουν χώρα στον σχηματισμό που διαχειρίζεται ο κ. Μεϊμαράκης ούτε για τους ανταγωνισμούς των δελφίνων ούτε για τη φημολογούμενη επιστροφή των κεντρικών γραφείων στην οδό Ρηγίλλης.
Οι Ελληνες αντιμετωπίζουν με παγερή αδιαφορία ακόμα και ειδήσεις που σε άλλες εποχές θα προκαλούσαν έντονες αντιδράσεις.
Μία εξ αυτών είναι η πιθανή επανένταξη του κ. Βουλγαράκη (ο πατέρας της φράσεως «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό») στην καθημερινότητα της Νέας Δημοκρατίας.
Τίποτα δεν κάνει εντύπωση και τίποτα δεν συγκινεί από τη Νέα Δημοκρατία. Η διάψευση των ελπίδων που είχαν στηριχτεί στον κ. Σαμαρά κατέληξε σε αποκαρδίωση, αποξένωση και αδράνεια. Ολα τα παραπάνω συνδυαζόμενα καταλήγουν στον τερματισμό του πολιτικού βίου οποιουδήποτε κόμματος και της Ν.Δ. περιλαμβανομένης.
Το μόνο που μπορεί να σώσει την κατάσταση είναι η πρόκληση ενός «σεισμού» στο εσωτερικό της παράταξης. Πρώτα ιδεολογικού και έπειτα πολιτικού. Το υπάρχον οικοδόμημα έχει ξεχαρβαλωθεί και καλύπτεται γρήγορα από την άμμο του χρόνου που το καταπίνει. Οι οπαδοί, οι φίλοι, οι ψηφοφόροι, όσοι παρακολουθούσαν την πορεία του κόμματος και απομακρύνθηκαν πρέπει να εμπλακούν ξανά στα τεκταινόμενα.
Τα κόμματα δεν υπάρχουν για να ικανοποιούν τις φιλοδοξίες τους τα στελέχη και οι επικεφαλής. Μόνο ως φορείς επιδίωξης του κοινού καλού έχουν νόημα. Ετσι και η Νέα Δημοκρατία, που εκπροσωπεί την παράταξη που έχτισε ό,τι αξίζει να στέκεται όρθιο στη σύγχρονη Ελλάδα, πρέπει να ενωθεί ξανά με τον λαό που τη λησμόνησε και αδιαφορεί για τη μοίρα της εξαιτίας της ασκηθείσας μνημονιακής πολιτικής της.
Οπότε ο «σεισμός» για την αξιωματική αντιπολίτευση είναι μονόδρομος.
Μ.Η.Τ. 232120