Δεν αρμόζουν σε Ελληνες οι αγελαίες καταστάσεις. Το έθνος μας, μεταξύ πολλών επιτευγμάτων, έχει να επιδείξει και το ακόλουθο: έχει αναδείξει τη σημασία του προσώπου στην Ιστορία. Ο πολίτης της αρχαίας Ελλάδας δεν είχε καμία σχέση με τον ανώνυμο υπήκοο των αχανών ασιατικών αυτοκρατοριών.
Βγήκε από την αφάνεια δίχως να χρειαστεί να τον «χρίσει» επώνυμο κάποιος μέγας βασιλέας, αυτοκράτωρ, τύραννος. Πρόβαλλε την εικόνα του στον κόσμο και απέκτησε διαλεκτική σχέση με το επιστητό.
Ο Ελλην ουδέποτε διακρίθηκε ως άφρων μάζα αλλά ως συγκροτημένο σύνολο. Τα Κολοσσαία, οι διαδηλώσεις και τα «πάνδημα» συλλαλητήρια υποβιβάζουν την προσωπικότητα των έλλογων ατόμων και αποτελούν έμμεσες ομολογίες παράδοσης της συνείδησης και της κρίσης στα νύχια της αγέλης ή των «πεφωτισμένων» ηγετών που συνεγείρουν τα πλήθη.
Είναι αληθινά θλιβερό να αφομοιώνεται ο νους κάθε ξεχωριστού πολίτη σε μια άμορφη, αλαλάζουσα μάζα, που δεν έχει καμία πρόθεση να σκεφτεί και να πράξει με βάση τους κανόνες της λογικής.
Αυτό που ταιριάζει στους τελευταίους αριστοκράτες της παγκόσμιας Ιστορίας είναι η σκέψη, η περίσκεψη, η λογική, η ανάληψη ευθύνης και η ακαριαία δράση την ώρα της ανάγκης. Αυτή είναι η συνταγή του Μαραθώνα, της Σαλαμίνας, των Πλαταιών, του Γρανικού, της Τριπολιτσάς και της Κορυτσάς.
Σήμερα έχουν προγραμματιστεί δύο αχρείαστες εκδηλώσεις, που μπορεί να εξελιχθούν σε επιβλαβείς για το κοινωνικό σύνολο. Μία για το Ναι και ακόμα μία για το Οχι. Θα λάβουν χώρα σε απόσταση αναπνοής.
Στο Καλλιμάρμαρο και στην πλατεία Συντάγματος, αντιστοίχως. Ποιος θα εξυπηρετηθεί αν -ο μη γένοιτο- «ανάψουν τα αίματα» και συμβεί κάποιο επεισόδιο; Τι είδους παλαιολιθικές είναι τούτες οι συνήθειες της επιβολής διά του… «μπούγιου»; Εχει απομείνει κοινός νους, εθνική ευαισθησία και ένστικτο συλλογικής αυτοσυντήρησης στους διοργανωτές;
Καλό είναι αντί φωνασκιών και διαδηλώσεων να ασχοληθούν οι πολίτες με τις συνέπειες και του Ναι και του Οχι, να καλλιεργούν την εθνική συνεννόηση και να προετοιμαστούν για όλα τα ενδεχόμενα.
Μ.Η.Τ. 232120