Στην Ιταλία η παραθαλάσσια περιοχή Βεντιμίλια βρίσκεται στα σύνορα με τη Γαλλία. Για να πάει κάποιος από εκεί έως την κοσμοπολίτικη Νίκαια της Γαλλίας, οδικώς, θα χρειαστεί λιγότερη από μισή ώρα, μια και η απόσταση είναι μόλις 39,8 χιλιόμετρα.
Οι εικόνες από τη μια περιοχή στην άλλη διαφέρουν δραματικά. Ενώ στη Νίκαια κυκλοφορεί αμέριμνη και χαλαρή η αφρόκρεμα της μεγαλοαστικής τάξης, που κάνει τις διακοπές της, το Βεντιμίλια είναι γεμάτο Αφρικανούς λαθρομετανάστες, που προσπαθούν να… διεκπεραιωθούν στο εσωτερικό της Ιταλίας (ενώ προτιμούν τη Γαλλία ως τόπο προορισμού).
Η Ιταλία έχει δεχτεί μεγάλο κύμα μεταναστών και θέλει, όπως η Ελλάδα, να διαμοιραστεί το βάρος σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η Γαλλία επικαλείται την ευρωπαϊκή νομοθεσία κατά το δοκούν:
Απορρίπτει τα ιταλικά αιτήματα λόγω της συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ, που προβλέπει ότι οι λαθρομετανάστες παραμένουν στη χώρα όπου εντοπίζονται πρώτη φορά.
Την ίδια στιγμή, η ίδια χώρα παραβιάζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία όπου δεν την βολεύει. Δηλαδή, περιφρονώντας όλες τις διατάξεις της Συνθήκης Σένγκεν, κάνει ελέγχους στα σύνορα με την Ιταλία, μη τυχόν και οι Ρωμαίοι αφήσουν τους Αφρικανούς να περάσουν!
Η ιταλική κυβέρνηση ασχολείται με το θέμα με δυναμικό τρόπο: Απειλεί ότι θα δώσει στους λαθρομετανάστες προσωρινά ταξιδιωτικά έγγραφα για να κατευθυνθούν όπου (εκτός Ιταλίας) επιθυμούν, ενώ η Ελλάδα δέχεται καθημερινά πολλαπλάσιους (σε σχέση με την Ιταλία) λαθρομετανάστες, αδιαμαρτύρητα!
Η Ευρωπαϊκή Ενωση σφυρίζει αδιάφορα, μια και την εξυπηρετεί η οριστική και αμετάκλητη αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης της πατρίδας μας. Οχι μόνο δεν χρειάζεται ομοιογενής πληθυσμός για να εργάζεται ως κακοπληρωμένος κούλης των Δυτικών παραθεριστών, αλλά αποτελεί εμπόδιο για την ευόδωση των γεωπολιτικών σχεδίων των «εταίρων» μας.
Αυτά είναι γνωστά και αναμενόμενα. Το εξοργιστικό για τους πολίτες είναι ότι οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της χώρας αδιαφορούν για τη μετατροπή της σε τουριστικό χαλιφάτο. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η κυριαρχία – έστω επί των συντριμμιών.
Μ.Η.Τ. 232120