Εχει περάσει ένα ικανό διάστημα από την ημέρα που ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας ο πάλαι ποτέ «καταλληλότερος» Κώστας Σημίτης. Από το 1996 έως το 2015 μεσολάβησε περίπου μία εικοσαετία και μπορούμε με μεγάλη ασφάλεια να αποφανθούμε για την «προσφορά» του στην πατρίδα.
Η αλήθεια, άλλωστε, δεν έχει πάψει να εκδηλώνεται σε όλο της το μεγαλείο από την αυγή του εκσυγχρονισμού έως τώρα, αναδεικνύοντας τον ολέθριο ρόλο που διαδραμάτισε στα δημόσια πράγματα αυτός ο άνθρωπος με την ομιχλώδη ιδεολογία και τα σκοτεινά κίνητρα.
Σήμερα στο δικαστήριο, σε μια υπόθεση που ταιριάζει απόλυτα με τη διακυβέρνησή του (μίζες στα εξοπλιστικά), ο πρωθυπουργός των Ιμίων και της υπόθεσης Οτσαλάν ξεστόμισε μισή συγγνώμη προς τον ελληνικό λαό: «Λυπάμαι, διότι όλες αυτές οι αθλιότητες συνέβησαν επί δικής μου πρωθυπουργίας».
Ο ίδιος μπορεί να είναι τσιγκούνης ακόμα και στη διατύπωση της ομολογίας-απολογίας του για όλα τα κακουργήματα τα οποία συνέβησαν την περίοδο που κρατούσε την μπαγκέτα του μαέστρου της παμφάγου ορχήστρας των Ακηδων, των Τσουκάτων και των Μαντέληδων. Ομως, η εξέλιξη της πολιτικής του ήταν γενναιόδωρη όσον αφορά τη δυστυχία και την αίσθηση απώλειας που σκόρπισε στον ελληνικό λαό.
Οι κεντρικές επιλογές της πολιτικής Σημίτη αποδείχθηκαν σφόδρα αρνητικές για την πορεία της χώρας. Από την άτακτη υποχώρηση στα εθνικά μέχρι την απαγόρευση αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες και από τις… προνομιακές σχέσεις της Siemens με το κράτος μέχρι τα ολυμπιακά έργα και τις υπόγειες δοσοληψίες με την Goldman Sachs για την ένταξη στην ευρωζώνη, όλα ανέδιδαν την αποφορά της σήψης και τη δυσωδία του αφελληνισμού και της υποτέλειας.
Ηταν αναμενόμενο η αρχή του τέλους να σημειωθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων, στην εκδίκαση υποθέσεων για… κλοπές μεγάλης κλίμακας σε βάρος του λαού, όπως είναι οι δωροδοκίες κυβερνητικών στελεχών από επιχειρηματίες.
Ο πολυδιαφημισμένος εκσυγχρονισμός κατέρρευσε, διαλύοντας την Ελλάδα. Τώρα διασύρεται στα δικαστήρια. Ετσι του πρέπει, και έπεται συνέχεια.
Μ.Η.Τ. 232120