Οι πολίτες απολαμβάνουν μια φαινομενική ελευθερία. Η χώρα μας είναι (στα χαρτιά) ανεξάρτητη και κυρίαρχη. Επισήμως οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και εκείνες που συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ είναι σύμμαχοί μας και εταίροι. Το κράτος υποτίθεται ότι εισπράττει φόρους για να δαπανά τα αντίστοιχα κονδύλια σε κοινωφελείς σκοπούς και για να εξασφαλίζει την επιβίωση του έθνους στο μέλλον.
Ετσι έχουν οι τύποι και θα μπορούσε κάποιος να βασιστεί σε αυτούς, αν δεν είχε καμία επαφή με την ουσία των πραγμάτων. Αυτή η ουσία έχει πιο δυσάρεστη όψη απ’ όσο θέλουν να πιστεύουμε όσοι θησαυρίζουν από τη φτώχεια των πολλών.
Οπως έγραψε η «δημοκρατία», μέσα σε ένα δεκαπενθήμερο «υποβλήθηκαν 120.726 αιτήσεις από ενδιαφερομένους που θέλουν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, από το σύνολο των αιτήσεων σχεδόν μία στις τρεις, δηλαδή 44.391, αφορούν την επιδότηση σίτισης».
Επίδομα σίτισης στην Ελλάδα του 21ου αιώνα! Ο αριθμός των πεινασμένων, που αυξάνονται σε καθημερινή βάση, είναι ανατριχιαστικός. Ειδικά αν συνυπολογιστούν όλοι όσοι χρειάζονται το επίδομα αλλά δεν υπέβαλαν αίτηση – ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
Δεν υπάρχει ανεξαρτησία, όταν η πείνα, η ανέχεια, η ανεργία και η απελπισία έχουν καθυποτάξει μια κοινωνία. Το μόνο που υπάρχει είναι η ανάγκη και ένα κράτος, το οποίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί.
Μια σειρά εγκληματικών λαθών και σκόπιμων ενεργειών υπονόμευσης της πορείας της χώρας οδήγησε τους υπερήφανους Ελληνες στην ουρά για τα συσσίτια της Εκκλησίας, στις ουρές των ΚΕΠ για υποβολή αιτήσεων για επιδότηση σίτισης και γενικά στο έλεος των συγκυριών και της καλής ή κακής προαίρεσης των ισχυρών αυτού του τόπου.
Μια από τις εξοργιστικές παραμέτρους αυτής της υπόθεσης είναι ότι εκείνοι που φτωχοποίησαν τον λαό μας και σκόρπισαν αφειδώς την πείνα στην Ελλάδα σιτίζονται ακόμα από το πρυτανείο και δεν έχουν τιμωρηθεί για τις πράξεις και τις παραλείψεις τους.