Ενας από τους ευφημισμούς στη χώρα μας που προκαλούν την κοινή λογική και διαψεύδονται σε καθημερινή βάση είναι αυτός που χρησιμοποιείται για τις φυλακές: Οι λέξεις «σωφρονιστικά ιδρύματα» μόνο πικρά χαμόγελα μπορούν να… σκορπίσουν – τουλάχιστον σε όλους όσοι κατοικούν στην Ελλάδα και γνωρίζουν στοιχειωδώς μερικές πτυχές του συλλογικού βίου.
Οι φυλακές είναι διαλυτήρια σωμάτων και αποθήκες ψυχών, ενώ λειτουργούν και σαν πανεπιστήμια εγκλήματος. Σωφρονισμός δεν υπάρχει. Ούτε καν επιδιώκεται από το κράτος, το οποίο, στην πραγματικότητα, εδώ και δεκαετίες απέδειξε ότι δεν ενδιαφέρθηκε για τίποτε άλλο παρά για τον αριθμό των δισεκατομμυρίων που έπρεπε να αφαιρέσει από τους πολίτες, προκειμένου να τα προσθέσει ακριβώς εκεί όπου δεν χρειάζονταν: στους τραπεζικούς λογαριασμούς των επιτήδειων κομματανθρώπων.
Η «ευαισθητοποίηση» των αρμοδίων γίνεται μόνο συγκυριακά, σπασμωδικά και ενώπιον των τηλεοπτικών καμερών. Οι εκάστοτε επικεφαλής του υπουργείου Δικαιοσύνης εξαγγέλλουν μεγαλεπήβολα σχέδια και προβαίνουν σε ηχηρές δηλώσεις έπειτα από εξαιρετικά δυσάρεστα γεγονότα, που δεν μπορούν να συγκαλυφθούν. Συνήθως πρόκειται για εξεγέρσεις κρατουμένων. Αλλες φορές, τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν στα κάγκελα των κελιών λόγω σοβαρών επεισοδίων, θεαματικών αποδράσεων ή ακόμα και δολοφονιών που γίνονται από φυλακισμένους.
Αυτή τη φορά, στον Κορυδαλλό αφαιρέθηκαν ζωές! Οπως έγραψε η «δημοκρατία», στην Γ’ Πτέρυγα των Φυλακών Κορυδαλλού έγινε «συμπλοκή μεταξύ αλλοδαπών κρατουμένων, με τραγικό απολογισμό δύο νεκρούς και 21 τραυματίες από αυτοσχέδια μαχαίρια και σουβλιά!».
Δεν είναι μόνο η φύση του περιστατικού τρομερά ανησυχητική (με πρωταγωνιστές Αραβες και Πακιστανούς κρατουμένους), αλλά και οι προεκτάσεις που μπορεί να λάβει στο μέλλον. Ουδείς μπορεί να αποκλείσει τις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτισμικές και θρησκευτικές διαφορές ως σημεία τεράστιας τριβής και διενέξεων μεταξύ των εγκλείστων. Ούτε η μέχρι τώρα ασκηθείσα πολιτική δύναται να καθησυχάσει τους Ελληνες για όλα όσα έρχονται.
Γι’ αυτό καλό θα είναι να σταματήσουν τα πολλά λόγια και οι φραστικές ακρότητες και οι υπεύθυνοι να διαλέξουν την οδό των γρήγορων και αποτελεσματικών πράξεων.
Μ.Η.Τ. 232120