Δεν είναι λίγοι οι συμπολίτες μας που έχουν πειστεί από τις «σειρήνες» της πολιτικής τού «κατευνασμού», με την οποία ταύτισε την πολιτική καριέρα του ο μακαρίτης σερ Νέβιλ Τσάμπερλεν.
Ο Αγγλος πολιτικός νόμιζε ότι, ως πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, αν συνυπέγραφε με τον Χίτλερ ευχολόγια για την παγκόσμια ειρήνη, θα απέφευγε η χώρα του τον πόλεμο με τους αδιόρθωτους Γερμανούς. Η Ιστορία απέδειξε πόσο έξω έπεσε ο σεμνός, ευγενής και άβουλος Τσάμπερλεν.
Ομοίως διαψεύδονται (έως διασυρμού) οι Ελληνες και ελληνόφωνοι πολιτικοί που προπαγανδίζουν επί σειρά ετών την πολιτική κατευνασμού και εξευμενισμού της Αγκυρας.
Τα Ιμια, οι δολοφονίες Σολωμού και Ισαάκ, η διαιώνιση της κατοχής στην Κύπρο, οι προκλήσεις στο Αιγαίο, η διακήρυξη της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια ως αιτία πολέμου, η διεκδίκηση συνδιοίκησης στη Θράκη και μύριες όσες άλλες κακουργίες και αθλιότητες θα έπρεπε να είχαν αποστομώσει τους «υπεραισιόδοξους» και «ειρηνόφιλους» αναλυτές της συμφοράς, που εκχωρούν ελληνικά εθνικά δίκαια για να εξαγοράζουν «ησυχία» με τους απογόνους του Αττίλα.
Κι όμως, αυτή η συνομοταξία των μιμητών του Τσάμπερλεν, ο οποίος ήταν μία από τις αιτίες αποθράσυνσης του ναζισμού στην Ευρώπη, αντί να φθίνει, αυξάνεται! Και όλοι οι θεωρητικοί της ενδοτικότητας καμώνονται ότι δεν βλέπουν τα σύννεφα των ελληνοτουρκικών σχέσεων να πυκνώνουν. Ούτε βλέπουν αυτές τις ημέρες να γίνεται προεκλογική εκστρατεία της οικογένειας Ερντογάν εντός της ελληνικής επικράτειας!
Τον Ιούνιο, στην Τουρκία θα διεξαχθούν εθνικές εκλογές και ο γιος του προέδρου της γείτονος, ο Μπιλάλ Ερντογάν, κάνει περιοδεία στη Θράκη! Ολες οι συναντήσεις του και οι «εθιμοτυπικές» επισκέψεις του έχουν διττή σημασία και πολλαπλό συμβολισμό: αφενός, στενά κομματικό και, αφετέρου, ευρύτερο εθνικό, γεωπολιτικό.
Επιπλέον, ο Μπιλάλ Ερντογάν επιδιώκει την αναφορά του ονόματός του στα ΜΜΕ και για άλλα ζητήματα, πέραν των οικονομικών σκανδάλων στα οποία εμπλέκεται.
Οι Τούρκοι ας κάνουν όσες εκλογές και περιοδείες θέλουν. Αλλού, όμως. Οχι εδώ.