Εδώ και πέντε χρόνια, βαρεθήκαμε να ακούμε από τους Γερμανούς και τους πρόθυμους συνεργάτες τους ότι, πέραν των άλλων χαρακτηριστικών της φυλής μας, εμείς οι Ελληνες είμαστε «αναξιόπιστοι».
Το αστείο σε τούτη την τραγική υπόθεση είναι η προπέτεια μερικών συμπολιτών μας να πιστέψουν τη μομφή που εκτοξεύουν οι Γερμανοί εναντίον μας και να χρησιμοποιούν ως επιχειρήματα τις ύβρεις εναντίον του λαού μας. Ορισμένοι δε εξ αυτών αντιπαραβάλλουν την ελληνική «αφερεγγυότητα» με τον ευρωπαϊκό κανόνα της «ντόμπρας» συμπεριφοράς.
Και έπειτα από πολλές ανατροπές και γυρίσματα της τύχης, έρχεται η στιγμή να εκφραστεί η αλήθεια ακόμα και από εκείνους οι οποίοι έχουν κάθε συμφέρον να την αποκρύψουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο οποίος, μεταξύ άλλων, είπε σε συνέντευξή του στον ραδιοσταθμό Real FM:
«Εμάς μας ζητούσαν πολύ σκληρότερα πράγματα οι Ευρωπαίοι, σ’ εμάς φέρθηκαν σκληρά, εμάς οδήγησαν στην πτώση. […] Η πολιτική μυωπία της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως οντότητας πολιτικής προκάλεσε τεράστιο κόστος στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία. […] Αν λοιπόν ήθελαν να βοηθήσουν, για παράδειγμα, τη ”φιλομνημονιακή κυβέρνηση”, δεν θα είχαν ακατέβατες αξιώσεις στη διαπραγμάτευση. Δε θα επέμεναν σε πράγματα που εμείς δεν μπορούσαμε να κάνουμε δεκτά».
Δηλαδή, σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, η περιβόητη «αξιοπιστία» των Ευρωπαίων συνίστατο στο να επιμένουν σε πράγματα τα οποία η ελληνική πλευρά δεν μπορούσε να αποδεχτεί κι έπειτα να παρουσιάζουν τη χώρα μας ως εκείνη που δεν φροντίζει για την επίλυση του προβλήματος!
Την ίδια πολιτική απάτη είχε περιγράψει και ο τέως πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στην πρόσφατη συνέντευξή του στο Mega. Και οι απορίες παραμένουν: Αφού οι πρώην συγκυβερνήτες έχουν γευτεί το πικρό ποτήρι της ευρωπαϊκής διπροσωπίας και των παράλογων αξιώσεων, γιατί θέλουν η τωρινή κυβέρνηση να υπογράψει συμφωνία την οποία οι ίδιοι απέρριπταν;
Γιατί δεν συνεισφέρουν καλόπιστα, ως Ελληνες, στην εθνική προσπάθεια, αντί να δείχνουν ότι επιχαίρουν για κάθε στραβοπάτημα και κακοτοπιά στην τρέχουσα διαπραγματευτική προσπάθεια;