Απελάστε τον Τούρκο πρόξενο

Η Ιστορία έχει χιούμορ – όποτε δεν ασχολείται με την παραγωγή τραγωδιών σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη. Στην περίπτωση που θα αναφερθεί σήμερα, η «πλάκα» της Ιστορίας ήταν χοντρή και έγινε άμεσα, σε δημοσιογραφικό χρόνο, σε βάρος των ανυπόληπτων τύπων που ενθαρρύνουν όλους τους εθνικισμούς του κόσμου, αλλά υστεριάζουν μόλις εντοπίσουν λεκτική ή έμπρακτη εκδήλωση ελληνικής εθνικής αξιοπρέπειας.

Τα υπόλοιπα της αποθήκης της παγκοσμιοποίησης και οι απάτριδες εκσυγχρονιστές, ευρωμανιακοί από δεύτερο χέρι, που δικτυώθηκαν στο κράτος την περίοδο της οκταετίας του καθεστώτος Σημίτη, προ ημερών ελάχιστα απείχαν από το να κατηγορήσουν τα ΟΥΚ για άσκοπη πρόκληση πολέμου. Αφορμή ήταν μερικά συνθήματα που είπαν οι βατραχάνθρωποι στην παρέλαση σχετικά με την Κωνσταντινούπολη.

Οι ελληνόφωνοι «κοσμοπολίτες» της συμφοράς χρησιμοποιούν το κακόηχο αντιπατριωτικό βιολί της εμμονής με την πολιτική ορθότητα σαν καλοκουρδισμένο όργανο της ορχήστρας του εθνικού αποχρωματισμού της Ελλάδας. Δεν το ομολογούν, βεβαίως, διότι θα έχαναν την πρόσβαση στο «οξυγόνο», που τους διατηρεί στη ζωή, στα προσχήματα.

Εχθές ο Αλί Ριζά Ακιντζί, ο Τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή, ένιωσε τόσο αφέντης, κυρίαρχος και «αγάς» στον τόπο μας, ώστε αξίωσε από τη δήμαρχο Καβάλας Δήμητρα Τσανάκα να κατεβάσει την πινακίδα που απεικονίζει την αιματοβαμμένη Κύπρο και φέρει το μήνυμα «Δεν ξεχνώ», στα ελληνικά και στα τουρκικά. Αυτή η πινακίδα βρίσκεται στην ανατολική είσοδο του Δήμου Καβάλας και τοποθετήθηκε εκεί πριν από χρόνια από τον Σύλλογο Κυπρίων Καβάλας – Δράμας.

Ο Τούρκος πρόξενος προέβη σε αυτή την πρόκληση διότι, όπως είπε, «οι Τούρκοι επισκέπτες -κυρίως από την Κωνσταντινούπολη- νιώθουν στενάχωρα αντικρίζοντας την πινακίδα όταν εισέρχονται στην Καβάλα».

Είδηση δεν αποτελεί το γεγονός ότι ο εκάστοτε Τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή λειτουργεί σαν συνήγορος του Αττίλα. Είδηση (και μάλιστα δυσάρεστη) είναι ότι δεν έχει απελαθεί ακόμα ο Αλί Ριζά Ακιντζί και ότι οι λογάδες διώκτες του ελληνικού εθνικισμού στέκονται προσοχή μπροστά στους γενοκτόνους του έθνους μας.