Ελλείμματα πολιτισμού

Οσοι προσπαθούν να παρηγορήσουν τους πολίτες αυτής της χώρας για τα δεινά τους συνηθίζουν να αναφέρονται στα ιστορικά αποθέματα της Ελλάδας.

Ο αρχαίος κόσμος, με τις ανυπέρβλητες δημιουργίες του, η χριστιανική αυτοκρατορία του Βυζαντίου, η Επανάσταση του ’21 και οι επανειλημμένοι αγώνες για την εθνική ολοκλήρωση είναι μερικά από τα επιχειρήματα που βγαίνουν από τη… φαρέτρα των αισιόδοξων, με στόχο να εξουδετερώσουν την κατήφεια, η οποία κυριαρχεί τα τελευταία έτη.

Δεν έχουν άδικο όσοι επισημαίνουν τα συλλογικά επιτεύγματα. Οφείλουμε όλοι να το κάνουμε, αλλά συνιστά εγκληματική παράλειψη να περιοριζόμαστε σε αυτό. Αν έχεις διαρκώς στραμμένο το βλέμμα προς τα πίσω, δεν κοιτάς τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά σου. Η πρώτη κολόνα που θα βρεθεί στο διάβα σου θα διακόψει βίαια την αναπόληση των περασμένων μεγαλείων. Αν ασχολείσαι μόνο με τη νοσταλγία, σημαίνει ότι δεν δρας όπως ταιριάζει στην εποχή σου και δεν αξιολογείς σε κάθε σημείο την ποιότητα του έργου που παράγεις.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι η παραγωγή πολιτισμού -ατομικού και συλλογικού- στον τόπο μας σημειώνει μεγαλύτερη και βαθύτερη ύφεση από εκείνη της οικονομίας. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να σχολιάσει κάποιος τα επεισόδια που έλαβαν χώρα στην αναμέτρηση των μπασκετικών ομάδων Παίδων (!) μεταξύ Αιγάλεω και Αναγέννησης Πετραλώνων;

Οπως έγραψε η «δημοκρατία», «το παιχνίδι αυτό, που θα έκρινε την άνοδο στην 1η Κατηγορία Νότιας Αττικής, διεκόπη πρόωρα, διότι σημειώθηκαν συμπλοκές οπαδών, μικρών και μεγάλων, όπως και των γονέων των δύο ομάδων στις εξέδρες»!

Η σύρραξη ήταν εκτεταμένη, αλλά, ευτυχώς, δεν συμμετείχαν σε αυτήν οι παίκτες.

Και η απορία μένει: Τι είδους ζούγκλα είναι αυτή που έχει διαμορφώσει το μεταπολιτευτικό κράτος; Πότε θα καταλάβουν ορισμένοι ότι η κοινωνική συνοχή έχει χαθεί και πρέπει να γίνουν αστραπιαίες και αποφασιστικές κινήσεις προς τη θετική κατεύθυνση;

Αν συνεχιστεί η παρακμή, τότε η αναρχία που επικρατεί θα ανοίξει τον δρόμο για μια σκληρή, αδυσώπητη τυραννία.