Μια σπίθα εθνεγερσίας

Δεν υπάρχει γωνιά της πατρίδας μας όπου να μη δοξάζεται η ασχήμια. Δεν υπάρχει ούτε μία συνοικία όπου δεν επικρατεί το ανοίκειο. Δεν υπάρχει ούτε ημέρα που να μην απουσιάζει η Δικαιοσύνη από εκεί όπου θα έπρεπε να τέμνει την ανομία με το ξίφος της και να σταθμίζει με τον ζυγό της. Δεν υπάρχει τόπος να σταθεί και να στεριώσει η λογική στη χώρα που τη γέννησε.

Οι τζιχαντιστές οπαδοί της διάλυσης κόβουν κεφάλια αγαλμάτων, βάφουν μαύρα κι άραχλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, τραμπουκίζουν σε χώρους διαλόγου, μαϊμουδίζουν αντί να συμπεριφέρονται, καταναλώνουν ψυχοτρόπες ουσίες αντί να ψυχαγωγούνται. Είναι γνήσια τέκνα των μεγάλων ιμάμηδων της παρακμής, της αποδόμησης, της ενστικτώδους εχθρότητας απέναντι σε καθετί εθνικό και χριστιανικό.

Η Νέα Τάξη βρήκε τους καλύτερους υπηρέτες που θα μπορούσε ποτέ να στρατολογήσει στην αγέλη των «εκσυγχρονιστών» του Σημίτη και τους κάθε λογής άρπαγες κρατικού ή ευρωπαϊκού χρήματος. Για να μπορέσει να σταθεί αυτή η ολότελα σάπια δομή έπρεπε πρώτα να μηδενίσει τα κοντέρ της κοινωνίας στα αποθέματα ήθους, φιλοπατρίας, ευσέβειας και πνευματικότητας κι έπειτα να λαφυραγωγήσει ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε από δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο.

Δεν είναι δυνατόν να στέκονται ολόρθοι οι Τσουκάτοι, οι Μαντέληδες και οι λογής λογής σύντροφοί τους στην εξουσία, αν είχαν να αντιμετωπίσουν πολίτες με καλλιέργεια, ανεξαρτησία οικονομική και πνευματική, καθώς και με αρχές. Ούτε θα μπορούσε ποτέ να καταντήσει το κράτος σαν το «χάρτινο κοκοράκι» που σάρκαζε ο Περικλής Γιαννόπουλος, αν δεν δημιουργούνταν στη μάζα η πεποίθηση ότι είμαστε μια μικρή χώρα, με περιορισμένες δυνατότητες, που υπάρχει εξαιτίας του ελέους και της ανοχής χωρών όπως η Φινλανδία, το Βέλγιο και η Ολλανδία.

Οι Ελληνες δέχονται επί αρκετά χρόνια προπαγανδιστικό βομβαρδισμό με συνθήματα και αναλύσεις αρνησιπάτριδων, μηδενιστών πολιτικών, εξαγορασμένων παπαγάλων και «διανοουμένων» της συμφοράς, οι οποίοι αποπειρώνται να νικήσουν το έθνος μας, ενώ δεν έχουν λύσει καν τα τρομερά ψυχολογικά προβλήματα που ταλανίζουν τους ίδιους… Προσπαθούν να μειώσουν τη δύναμη των πολιτών, απομακρύνοντάς τους από τις εστίες της δυνάμεώς τους: τον σταυρό και τη σημαία.

Ωστόσο, παρά την ουτιδανή αξία της προσωπικότητάς τους, οι αποδομητές έχουν κάνει τεράστια ζημιά. Την κατόρθωσαν επειδή είναι πολλοί, έχουν πληθώρα υλικών μέσων, στήριξη από το εξωτερικό και δεν βρίσκουν σημαντικές αντιστάσεις στο εσωτερικό.

Γι’ αυτό χρειάζεται ακόμα μία Εθνεγερσία. Ενα κίνημα πρωτίστως πνευματικού χαρακτήρα, που θα επανασυνδέσει τον λαό μας με τις αειζώους πηγές του Γένους μας. Πρέπει να πάρουμε πίσω ό,τι μας αφαιρέθηκε με δόλο και να ξανακάνουμε τον τόπο μας ελληνικό.