Γυάλινες χάντρες και ηχηρά τίποτα

Οι μεταγραφές στο ποδόσφαιρο και δευτερευόντως στο μπάσκετ είναι ένα από τα προσφιλή θέματα των αθλητικών εφημερίδων τις περιόδους όπου υπάρχει αγωνιστική «πενία». Το καλοκαίρι και η περίοδος των Χριστουγέννων ενδείκνυνται για δημοσίευση δεκάδων πιθανών και απίθανων μεταγραφικών σεναρίων. Με αυτό τον τρόπο αναζωπυρώνεται το ενδιαφέρον των φιλάθλων και συντηρείται η αίγλη των ομάδων – μέχρι όλοι να… προσγειωθούν στην πικρή πραγματικότητα.

Στην ελληνική πολιτική σκηνή συμβαίνει το αντίθετο. Η απομυθοποίηση των κομμάτων δεν προκύπτει επειδή δεν έγιναν οι ηχηρές μεταγραφές, αλλά επειδή έγιναν! Αυτό είναι αναμενόμενο, μια και για τους Ελληνες ζητούμενα είναι και το αποτέλεσμα της εφαρμοσμένης πολιτικής και η συνέπεια λόγων και έργων. Η ηθική στην πολιτική δεν είναι αμελητέα υπόθεση. Η ζωή μάς υποχρεώνει να κατανοήσουμε ότι, όταν το πνεύμα πάσχει, και η ύλη καταρρέει.

Τις τελευταίες ημέρες οι πολίτες γίνονται μάρτυρες εξωφρενικών καταστάσεων, οι οποίες ουδόλως έχουν να κάνουν με τις αναμενόμενες ιδεολογικές, πολιτικές και κομματικές διαφωνίες, διενέξεις, τακτικές κινήσεις και στρατηγικές επιλογές παρατάξεων, που διεκδικούν την εξουσία. Απλούστατα παρακολουθούν ένα παζάρι μεταξύ υποψηφίων και κομματικών σχηματισμών και ένταξη εκάστου πολιτευτή σε όποιο… «ασκέρι» του τάξει τα περισσότερα.

Οι εθισμένοι στην εξουσία πολιτικοί αλλάζουν κόμματα σαν τα πουκάμισα και επικαλούνται αστείες δικαιολογίες για να συγκαλύψουν τον αμοραλισμό τους. Από τις χειρότερες συνέπειες της συμπεριφοράς τους είναι η εμπέδωση της αναξιοπιστίας του πολιτικού κόσμου στα μάτια των εκλογέων και η αποκαρδίωση των νέων ανθρώπων που περιμένουν κάτι καλύτερο από την ηγεσία του τόπου.

Οι Ελληνες δεν πρόκειται να δώσουν ό,τι πολυτιμότερο έχουν, την εμπιστοσύνη τους, σε πρόσωπα που έχουν να προσφέρουν στην κοινωνία τα λαμπερά τους τίποτα και την άμετρη και αδικαιολόγητη φιλαυτία και φιλαρχία τους.

Επειτα από τόσο βαθιά, παρατεταμένη κρίση η πατρίδα χρειάζεται ουσία όχι επιφάνεια. Διάθεση προσφοράς, όχι αρπακτικό πνεύμα. Η Ελλάδα αυτά αξίζει, όχι γυάλινες χάντρες και ακάλυπτες βουλευτικές επιταγές…