Στην Ελλάδα, καλώς κακώς, έχει απλωθεί ένα πέπλο ανησυχίας για τις εξελίξεις που δρομολογήθηκαν με την επίσπευση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Από τη μια, οι ανέξοδοι -έως κωμικοί- λεονταρισμοί στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και, από την άλλη, οι εγκληματικές δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης, όπως αυτή της κυρίας Βούλτεψη.
Αφού σημειωθεί εμφατικά ότι ουδέποτε οι εκλογές μπορεί να θεωρηθούν πιστωτικό γεγονός, πρέπει να επισημανθεί ότι ούτε οι μεν ούτε οι δε έχουν αποδείξει ότι αντιμετωπίζουν τις ζωές των πολιτών με τη δέουσα σοβαρότητα. Ορισμένοι φανερώνουν και κάποιες εξαιρετικά δυσάρεστες… νερώνειες τάσεις.
Δηλαδή, βλέπουν την πατρίδα σαν «προσάναμμα» των προσωπικών φιλοδοξιών τους και αδιαφορούν αν η στάση τους προξενεί περισσότερο κακό παρά ωφέλεια στο σύνολο.
Κι ενώ κυριαρχεί το «σκιάχτρο» του αόρατου κινδύνου, του φόβου για το άγνωστο, ελάχιστοι δίνουν σημασία στις δεινές βεβαιότητες που υπάρχουν για τον τόπο.
Οπως έγραψε η «δημοκρατία», η κυβέρνηση είπε ξανά «Ναι σε όλα». Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας μας, ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης «σε δισέλιδη επιστολή του προς τους επικεφαλής της τρόικας μεταφέρει τη δέσμευση της κυβέρνησης (και, εμμέσως, της όποιας κυβέρνησης προκύψει σε περίπτωση εθνικών εκλογών) ότι θα υλοποιηθούν όλα τα σκληρά μέτρα που ζητούν οι δανειστές μας για να δώσουν δίμηνη παράταση στο Μνημόνιο και να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».
Αυτά τα σκληρά μέτρα είναι τα… κλασικά: φόροι, συντάξεις, χρέη, οτιδήποτε έχει σχέση με την καθημερινότητα των πολιτών και τη βούληση της τρόικας να μας στείλει σε προηγούμενους αιώνες και να αφαιρέσει κάθε κεκτημένο δικαίωμα από τους Ελληνες.
Οπότε, η συζήτηση που γίνεται για όσα δεν έχουν γίνει ακόμα ίσως να συμφέρει εκείνους που θα έπρεπε να απολογούνται για όσα έχουν κάνει. Μπορεί να είναι εξίσου βολική και γι’ αυτούς που δεν έχουν πρόταση για όλα όσα μπορούν και πρέπει να πράξουν.
Το άγνωστο συγκαλύπτει το γνωστό.