Ασυγχώρητη «ελαφρότητα»

Σαν σήμερα το 1943 οι Γερμανοί στα Καλάβρυτα ασχολήθηκαν με αυτό που γνωρίζουν καλά – από την αυγή της Ιστορίας τους μέχρι σήμερα: με τις μαζικές δολοφονίες, την καταστροφή οικιών και το πλιάτσικο. Στα Καλάβρυτα, ο στρατός Κατοχής σκότωσε 1.100 άτομα, κατέστρεψε και λεηλάτησε περισσότερες από 1.000 οικίες, άρπαξε 2.000 αιγοπρόβατα και έκλεψε 260.000.000 δραχμές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό που έγινε στη μαρτυρική πόλη, η εκτέλεση όλων των αρρένων κατοίκων από 13 ετών και άνω, δεν ήταν έγκλημα των Ες Ες αλλά της Βέρμαχτ, του τακτικού στρατού των Γερμανών.

Από τα σπλάχνα της ελληνικής πατρίδας αφαιρέθηκαν από γεννημένους δολοφόνους οι σάρκες των παιδιών της και πλιατσικολογήθηκε το βιος τους, για να έρχονται σήμερα οι επίγονοι των ναζί να μιλούν για «ηθική». Οι κλεπταποδόχοι της Ιστορίας δανείζουν στα θύματα ένα κομμάτι από τη λεία και ζητούν τόκο!

Τα εγκλήματα των Γερμανών, ασφαλώς, δεν βαραίνουν μόνο εκείνους αλλά και όσους ελληνόφωνους τα ανέχτηκαν και δεν έπραξαν τα δέοντα τις δεκαετίες που ακολούθησαν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ούτε ένας από τους υπεύθυνους της σφαγής των Καλαβρύτων δεν λογοδότησε στη Δικαιοσύνη για αυτό το μαζικό έγκλημα. Μια «παράλειψη» του ελληνικού κράτους που σημαίνει πολλά.

Ακόμα περισσότερα σημαίνει η ανευθυνότητα του συνόλου του πολιτικού κόσμου της χώρας που δεν έχει ομονοήσει στο ποσό των πολεμικών επανορθώσεων και του αναγκαστικού δανείου που πρέπει να διεκδικήσουμε από τους Γερμανούς.

Επίσης, δεν έχει συμφωνηθεί ούτε η διαδικασία της διεκδίκησης των αξιώσεών μας από τους Γερμανούς. Αυτή η «παράλειψη» από την πλευρά των πολιτικών που θέλουν να μας «εκπροσωπούν» δείχνει ότι τους ενδιαφέρει κυρίως η υπεράσπιση του στενού κομματικού ή ακόμα και του προσωπικού συμφέροντός τους και όχι του εθνικού.

Το ζήτημα της αποκατάστασης -ηθικής και υλικής- των βλαβών που μας προξένησε η τετραετής κατοχή από Γερμανούς δεν είναι δευτερεύον αλλά υψίστης σημασίας και προτεραιότητας θέμα για το έθνος και το λαό μας.