Η Αριστερά δεν μπορεί να δείξει κάποια θετική εγγραφή στον πολιτικό ισολογισμό της. Ο επίγειος «παράδεισός» της αποδείχθηκε κόλαση. Η ελευθερία που ευαγγελιζόταν δεν ήταν τίποτε άλλο παρά στυγνή δικτατορία. Οι «ίσες ευκαιρίες» που υποσχόταν ήταν μόνο για τη θέση απέναντι στα εκτελεστικά αποσπάσματα.
Η έλλειψη θετικών πράξεων από την πλευρά της Αριστεράς έχει ως αποτέλεσμα τη μονοθεματικότητα του λόγου της: Συντηρεί την αίγλη και τον σεβασμό των μαζών που τη στηρίζουν με ζοφερές ιστορίες και σύμβολα πλημμυρισμένα στο αίμα.
Από καιρού εις καιρόν προσπαθεί να «καπελώσει» ένα σύμβολο που δημιουργείται από την ειδησεογραφία. Αν δεν τα καταφέρει να οικειοποιηθεί σύμβολο, τότε το επινοεί!
Ενα από τα υπό κατασκευή είδωλα της Αριστεράς είναι ο Νικόλαος Ρωμανός. Βρίσκεται στη φυλακή επειδή καταδικάστηκε για τη συμμετοχή του σε διπλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης. Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του έδωσε εξετάσεις και πέρασε στα ΤΕΙ Αθήνας, στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων.
Ζήτησε να του δοθεί εκπαιδευτική άδεια, για να παρακολουθεί τα μαθήματά του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Απορρίφθηκε το αίτημά του και εκείνος πραγματοποιεί απεργία πείνας. Οπως εξήγησε σε επιστολή του στις αρχές Νοεμβρίου, «δεν υπερασπίζομαι τη νομιμότητά τους· αντίθετα, απευθύνω έναν πολιτικό εκβιασμό ώστε να κερδίσω ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού».
Συνεπώς, στόχος του δεν είναι η εκπαίδευση αλλά η διεύρυνση του χρόνου του ως ελεύθερος πολίτης. Οι δικαστικές Αρχές, παρακολουθώντας τα λεγόμενά του, τα κείμενά του και τις επίσημα διατυπωμένες απόψεις του, συμπέραναν το αυτονόητο. Οτι δεν μεταμελήθηκε για όσα έπραξε και θα χαιρόταν να τα ξαναπράξει. Συνεπώς, τους έμενε μόνο μία επιλογή: να απορρίψουν το αίτημά του.
Και τώρα εν όψει της επετείου της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008 κάποιοι ετοιμάζονται με πρόσχημα την υπόθεση Ρωμανού να κάψουν την Αθήνα.
Ας αποδείξει το κράτος ότι καλώς πληρώνουμε τους φόρους για το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, κάνοντας τα νόμιμα και τα δέοντα.
Μ.Η.Τ. 232120