Ο κ. Γιακουμάτος ταιριάζει περισσότερο σε θίασο ποικιλιών παρά σε κυβερνητικό σχήμα. Προσπαθεί -ή μπορεί και να του προκύπτει αθέλητα- να εκφράζεται λαϊκά και αυθεντικά, ενώ είναι απλά αγοραίος. Προσπαθεί να εντάξει εαυτόν στην τάση της «λαϊκής δεξιάς», ενώ στους περισσότερους πολίτες θυμίζει κάτι αντίστοιχο με τον Κίμωνα Κουλούρη.
Εκπροσωπεί ένα παρελθόν του πολιτικού κόσμου που θα ήταν καλό για όλους να ξεπεραστεί, αλλά, δυστυχώς, παραμένει ακλόνητο στην εξουσία. Αυτό το παρελθόν υπονομεύει το παρόν και υποθηκεύει το μέλλον του τόπου.
Οι προαναφερθείσες σκέψεις είναι απότοκα αφενός του ανύπαρκτου έργου του και αφετέρου της οικτρής εμφάνισής του σε πρωινή εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού, όπου οι υπάλληλοι του εργολάβου καναλάρχη άπλωσαν στο τραπέζι του διαλόγου διάφορα προϊόντα και ρωτούσαν τον κ. Γιακουμάτο για τα πεπραγμένα του επί του ελέγχου των τιμών.
Μεταξύ άλλων, ο υφυπουργός Ανάπτυξης είπε το εξής προκλητικό: «Οταν πάει, λοιπόν, η κυρία και έχει το κεφάλι της εκεί πάνω σαν το παγόνι, θα πληρώσει ακριβά. Οταν, λοιπόν, η κυρία σκύψει το κεφάλι της και δει μακαρόνι επώνυμο, ιδιωτική ετικέτα, θα καταλάβει ποια είναι η διαφορά».
Πέρα από το απαράδεκτο του ύφους και της φτήνιας της διατύπωσης, του να παρουσιάζει ο υφυπουργός Ανάπτυξης μιας χώρας σε βαθιά κρίση το καταναλωτικό κοινό ως «παγόνια», υπάρχει και η ουσία: από πού κι ως πού ο ρόλος ενός υπηρέτη του λαού και λειτουργού της εκτελεστικής εξουσίας είναι να υποδεικνύει στους καταναλωτές να αγοράζουν προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας;
Το ζήτημα είναι να ελεγχθεί το κόστος των επώνυμων καταναλωτικών αγαθών. Ούτως ή άλλως, είναι γνωστό σε όλους ότι τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας είναι φτηνότερα σ’ όλο τον κόσμο, όχι μόνο στην Ελλάδα. Αρμοδιότητα του υφυπουργού είναι ο περιορισμός της κερδοσκοπίας και της αισχροκέρδειας στα επώνυμα προϊόντα, που λαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος από το ψαλιδισμένο εισόδημα των Ελλήνων.
Επίσης, βασική υποχρέωση των μελών της κυβέρνησης είναι η σοβαρότητα…