Το καλό με αυτόν τον τόπο είναι ότι από καιρό έχει… αυτονομηθεί από τις ανάξιες και χαμηλόθωρες δυνάμεις που επιδιώκουν να τον εξουσιάσουν, να τον καθυποτάξουν, να τον περιορίσουν στα μέτρα τους και να τον τεμαχίσουν. Η Ελλάδα παραμένει Ελλάδα σε πείσμα των ξένων και των ελληνόφωνων υπηρετών τους. Η συμπεριφορά του Γένους μας, οι εκδηλώσεις του ανθρωπισμού που ταυτίζεται με τον πολιτισμό μας, η συνεισφορά μας στις εξελίξεις έχουν πάντοτε θετικό πρόσημο. Οπως κι αν ονομάζεται ο επικεφαλής του κράτους. Οποιες ιδέες και ιδεοληψίες κι αν ταλαιπωρούν τους νόες των υλικά ισχυρών, η Ελλάδα ως οντότητα έχει αγαθοεργό δράση. Την εκδηλώνει πάντα στα δύσκολα, στο πλευρό των αδυνάτων, των εχθρών της ακόμα, με χαμόγελο και θάρρος.
Το 1982 η χώρα μας προσφέρει χείρα βοηθείας στον Γιάσερ Αραφάτ και στους Παλαιστίνιους μαχητές. Επιτυγχάνει την απεμπλοκή τους από τον φλεγόμενο Λίβανο και τους διεκπεραιώνει με επιτυχία στην Τυνησία, την Ιορδανία, το Ιράκ, τη Βόρειο και Νότιο Υεμένη.
Τη Μεγάλη Τετάρτη του 1999 και όταν ολόκληρος ο πλανήτης (και οι σλαβικές χώρες, δυστυχώς) παρακολουθούσε άπραγος τους βομβαρδισμούς της Σερβίας από το ΝΑΤΟ, μια ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα, η ΑΕΚ, περιφρονώντας κάθε κίνδυνο, πηγαίνει στο Βελιγράδι για να δώσει φιλικό αγώνα με την Παρτιζάν! Μια ανεπανάληπτη χρυσή σελίδα στη βίβλο του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού ήθους.
Την ίδια χρονιά, παρά τις τεράστιες διαφορές και τους ποταμούς αίματος που χωρίζουν την πατρίδα μας από την Τουρκία, η Ελλάδα στέκεται αρωγός στους Τούρκους που επλήγησαν από τον σφοδρό σεισμό, ο οποίος σάρωσε τον τόπο τους.
Τώρα, που η Βόρειος Αφρική συγκλονίζεται από τη λαίλαπα του ισλαμικού φονταμενταλισμού, η Ελλάδα στέλνει στη Λιβύη τη φρεγάτα «Σαλαμίς», στην οποία επιβαίνει ομάδα βατραχανθρώπων, για τον απεγκλωβισμό του προσωπικού της πρεσβείας μας στην Τρίπολη αλλά και ξένων υπηκόων που ζήτησαν την επέμβασή μας.
Ποτέ δεν δυσφόρησαν, δεν δίστασαν, δεν δείλιασαν οι Ελληνες όταν τους ζητήθηκε να βοηθήσουν, να σώσουν ζωές που κινδυνεύουν, να πολεμήσουν εναντίον υπερδυνάμεων που επιβουλεύονταν την ανθρωπότητα, να κάνουν το αδύνατο να φαίνεται παιχνιδάκι. Ποτέ δεν υπολόγισαν το κόστος, τα υλικά κέρδη και τις ζημίες από αυτού του είδους τις υποθέσεις – κι αυτό είναι το ωραιότερο μέρος της υπόθεσης. Το καλό γίνεται ολόψυχα, όχι με όρους δούναι και λαβείν.
Και η εξέλιξη της Ιστορίας αποτελεί διδαχή για τους επιπόλαιους Δυτικούς, που ποντάρουν πάντα στο πρόσκαιρο θυσιάζοντας το άχρονο: το έθνος μας παραμένει ανυποχώρητα ανθρώπινο και διαθέτει ασίγαστη αγαθοεργή διάθεση. Εμείς είμαστε η λύση και όχι το πρόβλημα.
Μ.Η.Τ. 232120