Στοιχεία της Eurostat, που δόθηκαν στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες, αποκαλύπτουν ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας από 11.062.000 την 1η Ιανουαρίου 2013 μειώθηκε στα 10.992.000 την 1η Ιανουαρίου 2014. Οι στατιστικές δείχνουν ότι τον τελευταίο χρόνο οι γεννήσεις στη χώρα μας έφτασαν τις 94.100 και οι θάνατοι τους 112.100. Το έθνος μας ξεμένει από λαό και ελάχιστοι δείχνουν να τους απασχολεί!
Τούτη η είδηση, η σημαντικότερη όλων, δεν έτυχε της δημοσιότητας που της πρέπει. Σε άλλα ΜΜΕ αγνοήθηκε λόγω άγνοιας για το πώς γίνεται η ιεράρχηση των νέων και σε κάποια άλλα λόγω εξυπηρέτησης διάφορων σκοπιμοτήτων. Αυτό δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία όσο το ηχηρό μήνυμα που στέλνουν οι αριθμοί στους πολίτες και τους πολιτικούς.
Σε αυτό λοιπόν το μήνυμα μπορεί κάθε αμερόληπτος και νοήμων άνθρωπος να διαβάσει το «πόρισμα» για τις επιδόσεις της πολιτικής τάξης της χώρας. Υπενθυμίζεται ότι επιτυχία για κάθε διαχειριστή των δημόσιων υποθέσεων είναι να υιοθετήσει πολιτικές ώστε να αυξηθούν ο πληθυσμός, το έδαφος, η επιρροή του κράτους και να εξασφαλιστεί η ευημερία των πολιτών. Αποτυχία είναι τα ακριβώς αντίθετα.
Οταν ο πληθυσμός μειώνεται, η επιρροή εκμηδενίζεται, τα εδάφη «γκριζάρουν» και, αντί για ευημερία, υπάρχει εξαθλίωση, τότε μπορεί άνετα να διαπιστωθεί ότι το «φάρμακο» που προσφέρουν οι επικεφαλής σκοτώνει τον «ασθενή», δηλαδή το ελληνικό έθνος.
Ολες οι συνταγές ήταν αποτυχημένες και όλες οι «λύσεις» που εφαρμόστηκαν αποδείχτηκαν καταστροφικές – ενίοτε χειρότερες κι από τα ίδια τα προβλήματα, τα οποία υποτίθεται ότι θα αντιμετώπιζαν. Αυτό αντιλαμβάνεται οποιοσδήποτε απομακρύνεται από την παραζάλη της καθημερινότητας και αντικρίζει με ψυχρό, αντικειμενικό βλέμμα τον «ισολογισμό» στη συλλογική μας προσπάθεια.
Η οικονομία έχει καταρρεύσει επειδή στην πατρίδα μας κανείς δεν θέλησε να αντιμετωπίσει σημαντικά τη διαφθορά και κανείς δεν ενθάρρυνε ουσιαστικά την εγχώρια παραγωγή. Η γεωπολιτική θέση της χώρας υποβιβάστηκε επειδή οι κυβερνήσεις της Ελλάδας αντί να διεκδικήσουν τα δίκαια του Ελληνισμού με σχέδιο, πείσμα και φαντασία, προσπάθησαν να ξεφύγουν από τις ευθύνες τους μέσω του ευρωπαϊκού «καταφυγίου». Και ο πληθυσμός μας μειώνεται για τρεις λόγους.
Οι πρώτοι δύο είναι η οικονομική κρίση και η αδιαφορία των κρατούντων για την εθνική επιβίωση. Αυτοί μπορούν να αντιμετωπιστούν σχετικά εύκολα – όσο περίεργο κι αν φαντάζει στην παρούσα συγκυρία.
Το μεγαλύτερο πρόσκομμα στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος είναι το εγωιστικό μοντέλο που έχει προωθήσει και εν πολλοίς επιβάλλει ο νεωτερικός δυτικός πολιτισμός. Αυτό το μοντέλο προβλέπει την επιδίωξη και την αναζήτηση ανέσεων από την πλευρά των πολιτών, αλλά όχι τη δημιουργία λειτουργικής, αρμονικής και ακμάζουσας οικογένειας…
Μ.Η.Τ. 232120