«Salus populi suprema lex esto». Ετσι έχει γραφτεί στα λατινικά ο τίτλος του σημερινού σημειώματος. Απαντάται για πρώτη φορά στο «Περί Νόμων», έργο του Μάρκου Τύλλιου Κικέρωνα, και έχει υιοθετηθεί ως επίσημο μότο από την Πολιτεία του Μιζούρι στις ΗΠΑ και από αρκετές πόλεις και περιφέρειες σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Πράγματι, η πολιτική στις δημοκρατίες ασκείται -τουλάχιστον έτσι πρέπει- από τον λαό, με τον λαό και για τον λαό. Διαφορετικά δεν έχει κανένα νόημα και αξία.
Τα παραπάνω γράφτηκαν για να τονιστεί η υποχρέωση των κυβερνώντων να βρουν, να επινοήσουν και να μεθοδεύσουν φιλολαϊκή και εφαρμόσιμη λύση για το εκρηκτικό πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων. Οπως αποκάλυψε χθες η «δημοκρατία», τα ασφαλιστικά ταμεία τελούν «υπό κατάρρευση, καθώς, αν δεν δοθεί πρόσθετη χρηματοδότηση, τότε από το 2016 και μετά υπολογίζεται ότι θα αδυνατούν να καταβάλλουν συντάξεις! Η περιουσία όλων των Ταμείων, πλην των ΝΑΤ και ΟΓΑ, μετά βίας φτάνει τα 4,5 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο μετά το 2016 δεν επαρκεί για την καταβολή συντάξεων στους ασφαλισμένους».
Τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων δεν τα φάγαμε… μαζί με τον κάθε πολιτικό που εκστομίζει τέτοιες προκλητικές ανοησίες, μια και προ κρίσης (και προ PSI) τα αποθεματικά των Ταμείων έφταναν τα 23 δισ. ευρώ. Ο λαός πλήρωσε όσα του επέβαλαν οι πολιτικοί και τώρα απλώς του ανακοινώνεται ότι έπρεπε να πληρώσει περισσότερα ή ότι θα πρέπει να αποδεχτεί να λαμβάνει μικρότερες συντάξεις από εκείνες που δικαιούται!
Μεγάλες οι κρατήσεις για τα ασφαλιστικά ταμεία, πενιχρές οι συντάξεις και πάλι τα νούμερα δεν… βγαίνουν! Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι οικτροί αριθμοί που περιγράφουν την κατάσταση καταδεικνύουν την ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού, το οποίο έχει διαχειριστεί τη μοίρα των «τιμημένων γηρατειών» της πατρίδας μας.
Οι πολιτικοί υποχρεούνται να «ανακαλύψουν» πάση θυσία τα χρήματα για να λειτουργήσουν τα Ταμεία, δίχως να προβούν στην εύκολη λύση – δηλαδή στις περικοπές των ήδη πετσοκομμένων συντάξεων.