Η δυσμενέστερη μετάθεση που θα μπορούσε να γίνει σε Γερμανό οπλίτη κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν το Ανατολικό Μέτωπο. Το φύλλο πορείας για την αχανή Ρωσία και η υποχρέωση να πολεμήσει τον υπομονετικό, θαρραλέο και επινοητικό «Ιβάν» σήμαινε έκθεση σε τεράστιο κίνδυνο θανάτου ή αιχμαλωσίας. Η χώρα μας, παρά την ύπαρξη σημαντικών αντιστασιακών ομάδων, αποτελούσε για τους Γερμανούς προνομιακό τόπο εκπλήρωσης των στρατιωτικών υποχρεώσεών τους.
Το εύκρατο κλίμα, η θάλασσα, τα κομψά ελληνικά τοπία και η ανυπαρξία μεγάλων, πολυαίμακτων αναμετρήσεων συνιστούσαν σπουδαία κίνητρα για να «σταθμεύσει» οποιοσδήποτε ένστολος Γερμανός στον τόπο μας.
Οι δεκαετίες πέρασαν, αλλά μερικά πράγματα δεν φαίνεται να αλλάζουν. Οπως αποκάλυψε η «κυριακάτικη δημοκρατία», οι συνθήκες έχουν εξασφαλίσει «διακοπές μακράς διάρκειας (στην ηλιόλουστη Ελλάδα) για τον Χορστ Ράιχνεμπαχ και τους 60 “μπάστακες” που δεν προσφέρουν τίποτα αλλά κοστίζουν πολλά».
Οι πλουσιοπάροχες αμοιβές των χαμηλόβαθμων στελεχών της Κομισιόν, που έρχονται εδώ για να δώσουν… συμβουλές, καλύπτονται μέσω του ΕΣΠΑ – την ίδια στιγμή που οι άστεγοι, οι άνεργοι, οι δυσπραγούντες πολλαπλασιάζονται με γεωμετρικούς ρυθμούς και η εγχώρια αγορά έχει «στεγνώσει» από μετρητά και προοπτικές.
Οι αμέριμνοι απεσταλμένοι της τρόικας, έχοντας βρει εδώ τον μήνα που τρέφει τους έντεκα, παρακολουθούν (όπως έγραψε η εφημερίδα μας) τα θέματα που πρέπει να επιλυθούν μέχρι να ψηφιστεί ο αντίστοιχος νόμος ή να δημοσιευτεί η δέουσα υπουργική εγκύκλιος. Υστερα δεν ασχολούνται καθόλου με τα ζητήματα που οι ίδιοι άνοιξαν, προσποιούμενοι ότι δεν γνωρίζουν πόσο συχνό είναι το φαινόμενο να περάσει μια νομοθεσία δίχως να εφαρμοστεί. Η προτεραιότητα για τους προαναφερθέντες είναι να… πέφτει ο παχυλός μισθός τους και να μην αμφισβητείται η κυριαρχία τους. Για τα υπόλοιπα ουδόλως νοιάζονται.
Στην εποχή των ανισοτήτων και της εμπεδωμένης ξενοκρατίας, οι πενόμενοι Ελληνες είναι υποχρεωμένοι να ταΐζουν βαθμοφόρους τουρίστες των δανειστών και να προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στο χάος που παρουσιάζεται ως λύση.
Κάποτε, όμως, οι «διακοπές» τελειώνουν…
Μ.Η.Τ. 232120