Η παιδική νόσος των κυβερνήσεων

Ως σήμερα δεν έχει καταγραφεί ούτε μία περίπτωση κυβέρνησης σε κοινοβουλευτική δημοκρατία που να μην έχει «θολώσει» η δημόσια εικόνα της και να μην έχει χρειαστεί να κάνει ένα… φρεσκάρισμα μέσω της κλασικής μεθόδου του ανασχηματισμού – αν και από αυτόν τον κανόνα εξαιρούνται οι εξαιρετικά βραχύβιες.
Λίγες είναι οι φορές που ο στόχος των επικεφαλής των κυβερνήσεων ευοδώνεται. Τις περισσότερες ο ανασχηματισμός επιδεινώνει την κατάσταση και προκαλεί ακόμα πιο αλγεινές εντυπώσεις στους πολίτες. Ενας από τους βασικούς λόγους της αποτυχίας των αλλαγών προσώπων σε υπουργεία, οργανισμούς και φορείς που ελέγχονται από το Δημόσιο είναι η παιδική νόσος του παλαιοκομματισμού. Δηλαδή, η τοποθέτηση αποτυχόντων βουλευτών, δημάρχων, περιφερειαρχών, βετεράνων και απομάχων της κομματικής πανίδας εκάστης παρατάξεως σε θέσεις ευθύνης.

Οι πρωθυπουργοί, δέσμιοι των δομών που τους βοήθησαν να αναλάβουν το αξίωμά τους, περιφρονούν τις αληθινές ανάγκες της στελέχωσης του κράτους και αρχίζουν τη διανομή «αντιδώρων» στους «δικούς τους» αποτυχημένους πολιτευτές. Αυτή ακριβώς είναι η συνταγή που εγγυάται την καταστροφή του κράτους, την απαξίωση της πολιτικής, την έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς και την απώλεια της πρωτοκαθεδρίας όσων κομμάτων την εφαρμόζουν.

Αλλες φορές οι αρνητικές καταχωρίσεις στον πολιτικό ισολογισμό αργούν να καταχωρισθούν και κάποιες άλλες φαίνονται αμέσως. Ομως, το γεγονός παραμένει: όταν διορίζονται άσχετοι με το αντικείμενο διευθυντές νοσοκομείων, διευθύνοντες σύμβουλοι κρατικών εταιριών, υπουργοί, γενικοί γραμματείς φορέων κ.ά., τότε η ανοργανωσιά, η αναξιοκρατία και η έλλειψη σεβασμού στον σκληρά φορολογούμενο πολίτη θα διαιωνίζονται και όλα θα βαίνουν κακώς.

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η κυβέρνηση, όπως θα προκύψει από τον ανασχηματισμό, δεν θα πρέπει να έχει καμία σχέση με όσα περιγράφηκαν προηγουμένως. Πάνω απ’ όλα δεν πρέπει να δεχτεί στους κόλπους της σεσημασμένους πασόκους, όπως οι κ. Σαχινίδης, Λοβέρδος, Μόσιαλος, Κουκουλόπουλος κ.ά.
Ο βαθμός… συμπαθείας και εμπιστοσύνης του λαού προς εκείνους εφάνη καλά στις εκλογές. Εκπροσωπούν ένα παρελθόν που οφείλουμε να ξεπεράσουμε…