Τόσα πολλά και καλά λόγια για την πορεία της χώρας έπειτα από τέσσερα χρόνια συστηματικής καταστροφής και υποτέλειας… Τόσοι μεγαλεπίβολοι σχεδιασμοί για την «επόμενη ημέρα» της Ελλάδας και την εθνική «επανεκκίνηση».
Τόσες ηχηρές διακηρύξεις και διαβεβαιώσεις για την «ανάπτυξη» που βρίσκεται στον ορίζοντα και για το «φως στην άκρη του τούνελ», το οποίο δήθεν έχει αρχίσει να αχνοφέγγει στο πηχτό μνημονιακό σκοτάδι μας.
Κι όλα τούτα πόσο εύκολα διαλύονται εις τα εξ ων συνετέθη μόλις κάποιος έρθει σε άμεση επαφή με την πικρή και αδυσώπητη πραγματικότητα.
Οι ευκαιρίες που δίδονται για μια κατάδυση στην άβυσσο της ανέχειας και της απόλυτης εξαθλίωσης είναι κι αυτές πολλές – σαν τα λόγια των «ειδικών» που μας βεβαιώνουν ότι τα χειρότερα πέρασαν.
Τις προάλλες, είδε το Πανελλήνιο πώς επικοινωνεί μαζί μας η αλήθεια μέσα από το χάος που επικράτησε στις λαϊκές αγορές. Εκεί συνωστίσθηκαν δεκάδες χιλιάδες κόσμου για να πάρουν λίγα λαχανικά ή κάποιες μικρές ποσότητες από αφρόψαρα, χωρίς να καταβάλουν αντίτιμο, από τους παραγωγούς που απεργούσαν και διαμαρτύρονταν για τις αλλαγές στο καθεστώς των λαϊκών αγορών και την πιθανή (περαιτέρω) διάλυση της δικής τους καθημερινότητας.
Οι παραγωγοί, ως μέσο αντίστασης στις αποφάσεις του υπουργείου, επέλεξαν τη δωρεάν διανομή προϊόντων. Και τα θύματα της… σωτηρίας που μας εξασφάλισε η τρόικα συνέρρευσαν για να εκλιπαρήσουν για λίγα τρόφιμα.
Πρόσωπα με εκφράσεις αγωνίας και απελπισίας, οργή, φωνές, διαγκωνισμοί και σπρώξιμο, ένταση και κατήφεια – αυτά ήταν στο πεδίο της αληθινής ζωής τα ντοκουμέντα της ανυπαρξίας του «σαξές στόρι».
Δεν την τιμούν την πατρίδα μας τούτες οι καταστάσεις. Δεν μας πρέπει η ταπείνωση, η φτώχεια, η εξάρτηση, η υπακοή σε άνομα κελεύσματα εγκληματιών του λευκού κολάρου.
Ούτε είναι αρμόζουσα στον λαό μας αυτή η άχαρη περιπέτεια. Κι όμως, αυτά τα δεινά αποτελούν κανόνα του βίου μας.
Το μόνο καλό μέσα στη συμφορά είναι πως το θέαμα αφυπνίζει. Κι έρχονται εκλογές…
Μ.Η.Τ. 232120