Τι θα κληθεί να πληρώσει η πολιτική τάξη της χώρας στις αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές εκλογές; Τον λογαριασμό των πεπραγμένων της, όλων αυτών που ελαφρά τη καρδία αποφάσισε και έκανε για τη «σωτηρία της πατρίδας».
Πώς ακριβώς βίωσαν οι Ελληνες αυτή τη «σωτηρία»; Ακριβώς όπως τα περιέγραψε η «δημοκρατία» σε άρθρο που αναφερόταν σε έρευνα, η οποία παρουσιάστηκε σε συνέδριο με θέμα «Η κατάσταση της ψυχιατρικής των παιδιών και των εφήβων στην Ελλάδα της κρίσης».
Το περιεχόμενο και τα ευρήματα της έρευνας που έκαναν ο Δημήτρης Κ. Αναγνωστόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Παιδοψυχιατρικής στην Α΄ Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, και η δρ Ευγενία Σουμάκη, παιδοψυχίατρος, διευθύντρια της μονάδας «Σπύρος Δοξιάδης», συμπυκνώνονταν στον τίτλο του άρθρου της εφημερίδας μας: «Αυτοκτονίες και φόβο “γέννησε” η κρίση! Ψυχοπαθολογία εμφάνισε ένας στους έξι Ελληνες 18-70 ετών μετά το 2009. Σαρωτικές οι επιπτώσεις στους εφήβους».
Με λίγα λόγια, η διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων από τις μνημονιακές κυβερνήσεις οδήγησε ένα ολόκληρο έθνος σε ψυχολογική άβυσσο και σε μια περιδίνηση κατάθλιψης, αβεβαιότητας, ανασφάλειας, φόβου και θυμού.
Ειδικά στις νέες γενιές (στα παιδιά και τους εφήβους) έχει βαρύτατες συνέπειες (στην ψυχολογική τους κατάσταση) το οικονομικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζουν οι γονείς.
Το απότοκο όλων αυτών, φυσικά, είναι μια συλλογική προεξόφληση ήττας. Αν στους νέους, τους φυσικούς φορείς της αισιοδοξίας και της χαράς της ζωής, έχει ενσταλαχτεί το δηλητήριο της κακής ψυχολογικής διάθεσης, το έθνος μας δεν μπορεί να ελπίζει σε πολλά.
Αν συνεχιστεί η άλωση των συνειδήσεων με πολιορκητικό κριό την οικονομική ανέχεια και πολεμικό όπλο την έμμεση προτροπή του καθεστώτος προς τους πολίτες να παραιτηθούν από την προσπάθεια και να αφεθούν στην κατήφειά τους, τότε θα τεθεί εν αμφιβόλω η ίδια η προοπτική της συλλογικής επιβίωσής μας.
Αυτά έγιναν εξαιτίας του Μνημονίου και αυτά καλούνται να ανατρέψουν όσοι προσδοκούν και προωθούν την Ανάστασή μας, την απόδραση από τον τάφο της ξενοκρατίας.