«Είναι ωραίο να είσαι ηγεμόνας και να μπορείς, όχι μόνο να το επιβάλεις, αλλά και να το υποστηρίζεις. Για τη Γερμανία πλέον αυτός είναι ο κανόνας, καθώς από τη δημοσιονομική πειθαρχία, το πλεόνασμα έως τις τράπεζες υιοθετεί τις εξαιρέσεις, αφήνοντας για τους άλλους τους κανόνες…
Την ώρα που η τρόικα πιέζει τις ελληνικές τράπεζες για ρεαλιστικά stress tests και η ΕΚΤ θέτει υπό τον έλεγχό της τις συστημικές τράπεζες, η Γερμανία ζητεί την εξαίρεση γερμανικών τραπεζών από τον έλεγχο της ΕΚΤ. Ο λόγος για τράπεζες, όπως η Commerzbank και η HSH Nordbank, για τις οποίες θα εξαιρεθεί από τον έλεγχο το χαρτοφυλάκιο των στεγαστικών δανείων».
Ετσι ξεκινούσε άρθρο της εφημερίδας μας αναφορικά με το θράσος της Γερμανίας, η οποία έχει συνηθίσει να κουνάει το δάχτυλο προς τις άλλες χώρες και να τις μέμφεται για… ανηθικότητα, ενώ η ίδια με τον όγκο της ισχύος της καλύπτει (ή έτσι νομίζει) τα δικά της ατοπήματα κάτω από το ευρωπαϊκό χαλί.
Η ίδια χώρα, είναι εκείνη η οποία είχε «ξεθηκαρώσει» εναντίον της Κύπρου για το τραπεζικό της σύστημα, που αποτελούσε «παράδεισο ξεπλύματος μαύρου χρήματος», και διεσύρθη εκ των πραγμάτων όταν τον Νοέμβριο του 2013 δημοσιοποιήθηκαν τα αποτελέσματα της έρευνας του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης (Tax Justice Network).
Εκεί, αποδείχθηκε ότι η Γερμανία βρίσκεται στην όγδοη θέση στο… πρωτάθλημα των κορυφαίων φορολογικών παραδείσων του κόσμου και του ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Η συκοφαντημένη Κύπρος βρισκόταν στην 41η θέση και στην κορυφή της σχετικής λίστας δύο χώρες που χαίρουν σεβασμού από τη Γερμανία, η Ελβετία και το Λουξεμβούργο.
Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ασφαλώς, πόρρω απέχει από το να χαρακτηρίζεται ιδανικό. Είναι γνωστές οι παθογένειες, τα λάθη και οι «παρεκκλίσεις» του. Ωστόσο, σε σύγκριση με τους βαρύγδουπους ηθικολόγους Γερμανούς τραπεζίτες οι δικοί μας φαίνονται αγγελούδια.
Τις παραπάνω διαπιστώσεις, όμως, καλό είναι να τις εκφράζουν δημοσίως και οι κρατούντες…
Μ.Η.Τ. 232120