«Τα ΜΜΕ βρίσκονται στη 15η και τη 16η θέση ανάμεσα σε 22 συνολικά θεσμούς σε επίπεδο εμπιστοσύνης, με τα Μέσα να έχουν ποσοστό 18,6% και η τηλεόραση 17,2%». Αυτό ήταν ένα από τα ευρήματα δημοσκόπησης της εταιρίας MRB για λογαριασμό της εκπομπής «στον ενικό», την οποία παρουσιάζει ο Νίκος Χατζηνικολάου. Τα ποσοστά που δείχνουν τη σχέση των πολιτών με τα ΜΜΕ είναι μεν αποκαρδιωτικά, αλλά δεν χρειάζονταν για να γίνει αντιληπτή η δυσπιστία των Ελλήνων προς εκείνους τους μηχανισμούς και τα πρόσωπα που υποτίθεται ότι αφιερώνουν τον χρόνο και τους κόπους τους για να προσφέρουν ενημέρωση. Η οικονομική κρίση και η συνεπακόλουθη κατάρρευση του… παλαιού καθεστώτος επιτάχυναν την κάθετη πτώση της αξιοπιστίας που μαστίζει τον κλάδο των μίντια.
Ωστόσο, το αίτιο της λαϊκής κατακραυγής δεν εντοπίζεται στην τρέχουσα περίοδο όπου τα λεφτά δεν… υπάρχουν, αλλά στα χρόνια του «μεγάλου πάρτι». Το στοίχημα για την ελληνική δημοσιογραφία χάθηκε τότε που οι πολύτιμοι πόροι της πατρίδας γίνονταν φέιγ βολάν στα χέρια των παλαιοκομματικών ψηφοθηρών.
Η «κατεστημένη» ενημέρωση έκανε τα στραβά μάτια στα αποδείξιμα και επανειλημμένα ατοπήματα του πολιτικού κόσμου, για… προφανείς λόγους. Η διαπλοκή πολιτικής εξουσίας και των ομίλων της μαζικής παραπληροφόρησης κατόρθωσε να υφάνει ένα προπαγανδιστικό δίχτυ που έπνιξε τις ελεύθερες φωνές και βούλωσε τα στόματα διάφορων «προθύμων» με άφθονο, κλεμμένο χρήμα.
Οι πολίτες μπορεί ενίοτε να ψηφίζουν παρασυρμένοι από το θυμικό τους ή (μια μερίδα τους) λόγω της προσδοκίας προσωπικού οφέλους, αλλά δεν είναι κορόιδα. Χρέωσαν τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, εφημερίδες και περιοδικά με την άμεση συνέργεια στη χρεοκοπία της πατρίδας μας, στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και την καταστροφή του τρόπου της ζωής όλων μας.
Τα πράγματα είναι απλά. Δεν χρειάζονται «βαθυστόχαστες» αναλύσεις. Η ελεύθερη γνώμη, το εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ και η μαχητική υπεράσπιση των εθνικών και κοινωνικών δικαίων πάντα θα έχουν απήχηση στον λαό. Γι’ αυτό η «δημοκρατία» μας πετυχαίνει εκεί όπου άλλοι αστοχούν.
Μ.Η.Τ. 232120