Δεν χρειαζόταν να ενσκήψει η οικονομική κρίση, που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και χτύπησε την Ευρώπη, για να καταλάβουμε ότι κάτι πάει πολύ στραβά με τις δυτικές κοινωνίες. Ούτε χρειάστηκαν χρόνια πολιτισμικής στασιμότητας, υπογεννητικότητας και έλλειψης συλλογικών στόχων για να διαπιστώσουμε ότι η πάλαι ποτέ πρωτοπόρος της ανθρωπότητας είναι βυθισμένη στην ανυποληψία και ότι τα πρωτεία της αμφισβητούνται από τους υπόλοιπους παγκόσμιους παίκτες. Η Δύση παρακμάζει επειδή οι ηγεσίες της είναι σπιθαμιαίες, ανίκανες, ανέμπνευστες, πάσχουν από αριθμομανία και θεωρούν ότι οι λαοί μπορούν να γίνουν ινδικά χοιρίδια για να διεξάγουν με την άνεσή τους οι… αναλυτές των διάφορων επιτελείων τα πειράματά τους.
Η Δύση έχει αρχίσει εδώ και δεκαετίες να ασθμαίνει επειδή για έναν ανεξήγητο λόγο πριονίζει τα κλαδιά πάνω στα οποία κάθεται. Γκρεμίζει τους υπαρκτικούς πυλώνες της: τον ελληνικό πολιτισμό, το ρωμαϊκό δίκαιο και τον χριστιανισμό. Στην κορυφή της πολιτικής πυραμίδας των χωρών της Ευρώπης και των ΗΠΑ βρίσκονται άνθρωποι που διαμηνύουν στην ανθρωπότητα ότι μόνο στα λόγια έχουν αρχές. Στις πράξεις δεν έχουν κανένα πρόβλημα να προδώσουν όλα όσα υποτίθεται ότι υπερασπίζονται.
Οι ΗΠΑ έχουν κηρύξει τον πόλεμο στην τρομοκρατία, αλλά συνεργάζονται άψογα με την Αλ Κάιντα εναντίον της κυβέρνησης Ασαντ στη Συρία. Η Ευρώπη αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας τον ναζισμό, αλλά στηρίζει τον νεοναζιστή μεταβατικό «πρωθυπουργό» της Ουκρανίας Αρσένι Γιατσένιουκ.
Ολα αυτά, μαζί με δεκάδες άλλα κρούσματα τρομερής ασυνέπειας λόγων και έργων, δεν περνούν απαρατήρητα από τους πολίτες όλων των χωρών. Οι ηγεσίες παραδειγματίζουν τους λαούς και έλκουν το συλλογικό ήθος προς τα άνω ή το καταβυθίζουν, φέρνοντάς το στα σημερινά επίπεδα.
Η Δύση δεν έχει χρεία τέτοιων προσώπων και πρακτικών – ούτε άσκοπους λεονταρισμούς και παρεμβάσεις στα εσωτερικά τρίτων χωρών. Ας κοιτάξει πρώτα να αποκαταστήσει τη σχέση της με τις αξίες της και να ασχοληθεί με τα του οίκου της κι έπειτα όλα θα διορθωθούν. Ακόμα και τα οικονομικά…