Μέσα μαζικής κατήφειας

Η πρώτη εμπειρία που έχουν καθημερινά οι εργαζόμενοι (όσοι έχουν απομείνει) οι οποίοι κατευθύνονται στον χώρο της δουλειάς τους, αλλά και εκείνοι που θέλουν να μετακινηθούν πληρώνοντας σχετικά χαμηλό αντίτιμο προέρχεται συνήθως από βαγόνι του ΗΣΑΠ, του μετρό και από τον ασφυκτικά γεμάτο χώρο των αστικών λεωφορείων και των τρόλεϊ.Το ξεκίνημα του 24ώρου δίνει τον «τόνο» και στην υπόλοιπη ημέρα. Γι’ αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό να εξελίσσεται άνετα και ευχάριστα. Το κράτος, αν δεν ασκεί ψυχολογικές επιχειρήσεις κατευνασμού της μάζας μέσω της δυσφορίας, οφείλει να εξασφαλίζει πυκνά δρομολόγια, αυστηρή τήρηση του προγράμματός τους καθώς και καλές συνθήκες επιβίβασης και παραμονής στα μαζικά μέσα μεταφοράς.

Στην πατρίδα μας φαίνεται ότι οι σαδιστικοί νόες εκείνων που σχεδιάζουν και διαχειρίζονται την καταστροφή του λαού και του έθνους έχουν ως προτεραιότητα την εμπέδωση της «αφρικανοποίησης» και τη διασπορά κατήφειας στα εκατομμύρια των πολιτών που μετακινούνται. Τα δρομολόγια έχουν αραιώσει. Ακόμα και τις πιο «χαλαρές» ώρες τα βαγόνια των τρένων και οι θάλαμοι των επιβατών σε λεωφορεία και τρόλεϊ είναι κατάφορτα, όζουν και θυμίζουν εικόνες από Βομβάη.

Ενα από τα φαινόμενα που υποτιμούν βάναυσα τον λαό μας και σφυροκοπούν τις συνειδήσεις των πολιτών με θλίψη και αποστροφή είναι η επαιτεία. Δεν έχει αυξηθεί απλώς. Εχει πολλαπλασιαστεί! Ενώ τα προηγούμενα έτη, όσοι μετακινούνταν με ΜΜΜ είχαν… υπολογίσει περίπου έναν επαίτη ανά δύο ή τρεις στάσεις, τώρα συνωστίζονται δύο και τρεις ανά στάση!Μέχρι να φτάσει κάποιος στον προορισμό του θα έχει γίνει κοινωνός μακάβριων ιστοριών ανίατων ασθενειών, συμφορών που έπληξαν συνανθρώπους του και τα αυτιά του θα πολιορκούνται από οιμωγές και ουρλιαχτά που εκλιπαρούν για βοήθεια, κοάσματα αυτοσχέδιων «τραγουδιστών» και φάλτσες νότες από ξεκούρδιστες κιθάρες.

Στην επαιτεία, η συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων έχει να κάνει απλά με… επαγγελματική επιλογή. Λίγες είναι οι φορές που υφίσταται πραγματικό και ανυπέρβλητο πρόβλημα.Ωστόσο, και μόνο το γεγονός ότι επιτρέπονται -αν δεν ενθαρρύνονται- η μαζική εισβολή της δυστυχίας στις συνειδήσεις των αγουροξυπνημένων πολιτών και το τριτοκοσμικού τύπου στοίβαγμά τους σε χώρους όπου αναδίδεται η αποφορά της παρακμής και της συνολικής πτώσης του βιοτικού επιπέδου μας δείχνει ότι το κράτος διεξάγει ψυχολογικές επιχειρήσεις με στόχο εμάς.

Υποτίθεται ότι οι ανευθυνοϋπεύθυνοι της κρατικής διαχείρισης «νοιάζονται» για τη «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας, τον τουρισμό. Αναρωτήθηκε ποτέ κάποιος ποια άποψη σχηματίζουν οι επισκέπτες της χώρας όταν μπαίνουν σε τρένα, τρόλεϊ, μετρό και λεωφορεία και έρχονται αντιμέτωποι με τόσο μεγάλο αριθμό επαιτών;

Ο κ. Χρυσοχοΐδης, πέρα από αυξήσεις διοδίων, ξέρει να κάνει κάτι άλλο στη ζωή του;