Καλή η τεχνητή αισιοδοξία, τα σχεδιάσματα επί χάρτου, οι αναλύσεις περί πρωτογενούς πλεονάσματος και οι επιδείξεις αυτοθαυμασμού για την ελληνική προεδρία της Ε.Ε., αλλά δεν μπορούν να πληρώνουν λογαριασμούς. Δυστυχώς οι λογαριασμοί, τα χαράτσια, οι αγορές ειδών πρώτης ανάγκης και εν γένει η καθημερινότητα απαιτούν… μετρητά. Τα λόγια, όπως είπε και ο Ομηρος, είναι «έπεα πτερόεντα». Λέξεις που πετούν και χάνονται.
Η ημεδαπή πολιτική τάξη έχει συνηθίσει να κατευνάζει τις απαιτήσεις των σκληρά φορολογούμενων Ελλήνων με λόγια και υποσχέσεις για «ένα καλύτερο μέλλον», για «φως στην άκρη του τούνελ», για «αρχή της ανάκαμψης» και «οικονομικά θαύματα». Διαρκώς εξαγγέλλονται όλα τούτα, αλλά ουδέποτε εμφανίζονται. Οι καλύτερες ημέρες είναι χίμαιρες. Η επιδείνωση της οικονομικής και ψυχολογικής κατάστασης των Ελλήνων, η σκληρή πραγματικότητα.
Φυσικά, σε όλο το σκηνικό πρέπει να προστεθεί ως απαραίτητη συνισταμένη η προεκλογική περίοδος που διανύει η χώρα και ολόκληρη η Ευρώπη. Η κρίση έχει αγγίξει και ταλαιπωρήσει πολλές δεκάδες εκατομμύρια ψυχές του ευρωπαϊκού Νότου και τα λεγόμενα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα κερδίζουν έδαφος στις δημοσκοπήσεις και τις συνειδήσεις πολλών εκλογέων.
Και οι παραπάνω έχουν κουραστεί από τα ακατανόητα -και μέχρι τώρα καταστρεπτικά- πειράματα για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, η οποία ουσιαστικά είναι συγκαλυμμένος παγγερμανισμός, που έχει ως «φερετζέ» την οικονομία και το «ανήθικον» του χρέους.
Οταν ο τρόπος της ζωής ευρύτατων πλειονοτήτων έχει τιναχτεί κυριολεκτικά στον αέρα και η μάχη για τον επιούσιο γίνεται ολοένα πιο αντίξοη, τότε τα πλατιά χαμόγελα όσων φορολογούν τους εξαθλιωμένους δεν καθησυχάζουν. Τα παχιά λόγια και οι περισπούδαστες αναλύσεις δεν πείθουν. Αντίθετα, εξαγριώνουν και πεισμώνουν τους δοκιμαζόμενους πληθυσμούς. Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στη γηραιά ήπειρο που θα θυσίαζε αυτοπροαίρετα τη ζωή του για μια ισχυρότερη «οικονομική διακυβέρνηση» και για μια «απόλυτα ενοποιημένη Ευρώπη».
Οι άνθρωποι, διαχρονικά, ρισκάρουν την ευμάρεια και τη ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας τους και για την υπεράσπιση βωμών και εστιών – όχι για υδροκέφαλα γραφειοκρατικά τερατουργήματα.
Γι’ αυτό, ειδικά στην Ελλάδα, οι πολίτες αξιώνουν άμεσες και εφαρμόσιμες λύσεις για τα μείζονα προβλήματά τους. Ουδείς πρόκειται να αρκεστεί σε λεκτικά μασάζ που προσφέρουν από τηλεοράσεως εκείνοι που οξύνουν τα προβλήματα, υποσχόμενοι να τα λύσουν.
Μείωση της ανεργίας, ελάφρυνση των φορολογικών βαρών, απονομή Δικαιοσύνης στις νυν και τις παρελθούσες υποθέσεις διαφθοράς, προστασία των ήδη ψαλιδισμένων μισθών και συντάξεων και πλήρης εξαφάνιση οποιασδήποτε γραφειοκρατικής διαδικασίας καθυστερούν το άνοιγμα επιχειρήσεων.
Σε περίπτωση που δεν γίνουν… χθες αυτά τα στοιχειώδη, τότε στις κάλπες θα σημειωθεί σεισμός πάμπολλων Ρίχτερ και η Ε.Ε. θα ψάχνει τα κομμάτια της.
Μ.Η.Τ. 232120