Κοινό τοις πάσι: οι Ελληνες δοκιμάζονται από τη φτώχεια, την ανεργία, την εθνική κατάθλιψη, την ξενοκρατία, τη φοροεπιδρομή και το κρύο! Για -τουλάχιστον- τα δύο τελευταία βασικός υπαίτιος είναι ο προκλητικός και αδιάφορος για τις ανάγκες του λαού υπουργός Οικονομικών. Οι επιδόσεις του κ. Στουρνάρα στην οικονομία δεν χρειάζονται ανάλυση. Ούτε επεξήγηση. Είναι ολοφάνερα σοβιετικού τύπου και αυταπόδεικτες. Κάθε πολίτης μπορεί να κοιτάξει το δικό του επίπεδο διαβίωσης, τα δικά του εισοδήματα και τις δικές του επαγγελματικές προοπτικές (αν του έχει απομείνει εργασία) για να καταλάβει πόσο… αναντικατάστατος είναι ο φίλος του κ. Σημίτη στο υπουργείο Οικονομικών. Ομως, αυτό που χρήζει επανάληψης και ανάλυσης είναι η σοσιαλιστική εμμονή του πρώτου τη τάξει υπουργού με την εξίσωση του ειδικού τέλους του πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης. Ενώ είναι γνωστές σε όλους οι περιπτώσεις οικογενειών που ξεπαγιάζουν επειδή δεν έχουν χρήματα για να αγοράσουν το -πανάκριβο πλέον- πετρέλαιο θέρμανσης το οποίο χρειάζονται, αλλά και τα περιστατικά όπου χάνονται ζωές λόγω της χρήσης μαγκαλιών, ο κ. Στουρνάρας είναι αμετακίνητος.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με θέμα την αιθαλομίχλη που προκαλούν τα αναρίθμητα αναμμένα τζάκια, είπε: «Η μείωση τιμής σημαίνει ότι ανοίγουμε πάλι παράθυρα σε λαθρεμπόριο και επίσης σημαίνει ότι επιδοτούμε τους πάντες, ανεξαρτήτως εισοδήματος. Δηλαδή και αυτούς που θέλουν να θερμάνουν πισίνες, για να πω ένα ακραίο παράδειγμα».
Αν και ο νους του όφειλε να φτάσει μέχρι τις εξώθυρες των ανθρώπων που παγώνουν από το κρύο, ο υπουργός σκέφτηκε την πιο γνώριμη σε αυτόν εικόνα: εκείνη με τους πλούσιους που επιδιώκουν να θερμάνουν τις πισίνες τους. Είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό -και ταυτόχρονα αποκαρδιωτικό- που ένας υπηρέτης του κοινού συμφέροντος κάνει τέτοιου είδους συνειρμούς και επικαλείται τόσο αστεία επιχειρήματα.
Ισχυρίζεται δηλαδή ότι αφήνει τους μη έχοντες στο έλεος του χειμώνα, ούτως ώστε να μην ωφεληθούν οι ευκατάστατοι με τις πισίνες. Κι όλοι εμείς καθόμαστε και τον ακούμε…