Η άποψη περί ιδιοκτησίας γης που θα διαβάσετε παρακάτω δεν θα άξιζε ούτε μια τυπωμένη λέξη, αν εκείνος που την εκστόμισε δεν είχε την ιδιότητα του βασικού πρωθυπουργικού συμβούλου: «Ο καθένας αγόραζε ένα κομμάτι γης, το πάρκαρε και το άφηνε να πάρει αξία. Εκανε δηλαδή κερδοσκοπία γης! Τώρα αρχίζει να του μπαίνει η… ανάγκη να το εκμεταλλευτεί. Κι αυτό σημαίνει θέσεις εργασίας, σημαίνει περισσότερη ανάπτυξη, σημαίνει μακροχρόνια και περισσότερα έσοδα, άρα λιγότερα ελλείμματα, άρα λιγότερη εξάρτηση από δανειστές». Μάλλον είναι η πρώτη φορά που διατυπώνεται από οποιονδήποτε θεσμικό παράγοντα τόσο «εξωτική» θεωρία για την ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα -ή για οποιαδήποτε μορφή περιουσιακού στοιχείου. Ο κ. Χρύσανθος Λαζαρίδης τα είπε σε συνέντευξή του στον Real FM. Εκείνος είναι ο εισηγητής των όρων «παρκάρισμα» και «κερδοσκοπία γης». Ισως να νιώθει υπερήφανος για αυτό…
Ωστόσο, τα δικά του αισθήματα δεν μπορεί να τα συμμεριστεί κάθε Ελληνας που μάτωσε σε ολόκληρη τη ζωή του για να αφήσει ένα κομμάτι γης στους απογόνους του. Η θεωρία για «κερδοσκοπία γης» είναι προσβλητική. Το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι να κάνει ακόμη πιο έξαλλους τους σκληρά φορολογούμενους πολίτες, οι οποίοι χαρακτηρίζονται «κερδοσκόποι», επειδή μπορεί να έχουν ένα οικόπεδο, το οποίο δεν… εκμεταλλεύονται.
Επίσης, η εξωλογική ασχήμια που υποστηρίζει ο κ. Λαζαρίδης μαρτυρά και την πρόθεση -από την πλευρά της κυβέρνησης- να περάσει η μικρή ιδιοκτησία σε μεγάλα funds που θα μπορούν να «αξιοποιήσουν» τα ακίνητα των Ελλήνων. Ο μέσος Ελληνας δεν έχει τα κεφάλαια για να προβεί σε εκμετάλλευση των ακινήτων του για να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Δεν μπορεί να χτίσει πολυκαταστήματα στο οικόπεδό του ή να δημιουργήσει… συνεδριακά κέντρα στα δυάρια και τα τριάρια που κληρονομεί η μια γενεά στην άλλη.
Και φυσικά, δεν φταίνε οι μικροϊδιοκτήτες για τα ελλείμματα και την εξάρτηση από τους δανειστές, αλλά οι πολιτικοί ταγοί και οι απίθανοι σύμβουλοί τους.