Απελπισία και καζινοποίηση

Πάντα οι ελεύθερες πτώσεις των κοινωνιών και οι καταβυθίσεις σε δίνες οικονομικών, πολιτικών, εθνικών και πολιτισμικών κρίσεων συνοδεύονται από φαινόμενα που επιτείνουν και εμπεδώνουν τα συλλογικά προβλήματα. Οι αυτοκτονίες, η κατάθλιψη, η ξενοκρατία, η εξάπλωση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, η πορνεία, ο αναλφαβητισμός, η αύξηση της εγκληματικότητας και η ραγδαία εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού βρίσκονται πάντοτε στην ημερήσια διάταξη στις χώρες που κλυδωνίζονται από τον τυφώνα της παρακμής που τις πλήττει. Στα προαναφερθέντα πρέπει να προστεθεί και η καταφυγή πολλών απελπισμένων πολιτών στον τζόγο – κάτι που λειτουργεί ακόμα πιο διαλυτικά για εκείνους, τις οικογένειές τους και το σύνολο της κοινωνίας. Φυσικά, οι κυβερνήσεις που διαχειρίζονται τέτοιου είδους καταστάσεις δεν πρέπει επ’ ουδενί να ενθαρρύνουν την «επιλογή» των πολιτών να βρουν απαντήσεις στα προβλήματά τους στον τζόγο.

Στην Ελλάδα, καταπώς δείχνουν τα πράγματα, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να «καζινοποιηθεί» η ζωή της πρωτεύουσας. Η ίδρυση αθηναϊκού «Λας Βέγκας» βρίσκεται προ των πυλών! Οπως έγραψε η «δημοκρατία» σε πρωτοσέλιδο θέμα της, γίνονται «επικίνδυνα πειράματα σε εποχή απελπισίας λόγω της ακραίας λιτότητας», αφού «οι ενδιαφερόμενοι όμιλοι πιέζουν για τη μετατροπή του Ελληνικού σε… Λας Βέγκας».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας μας, «οι δύο ενδιαφερόμενοι όμιλοι, η Lamda Development του ομίλου Λάτση και η ισραηλινή Elbit, καθώς και στελέχη που στηρίζουν την άποψη για δημιουργία καζίνου θεωρούν ότι μόνον έτσι θα είναι βιώσιμη η επένδυση».

Κοντολογίς, για να εκποιηθεί ένα «φιλέτο» του Δημοσίου, όπως είναι το Ελληνικό, πρέπει η κυβέρνηση να το δώσει μαζί με την άδεια να στηθεί εκεί ένας μηχανισμός διάλυσης οικογενειών και δημιουργίας στρατιών χαμένων στην αναμέτρησή τους με την… τύχη και εντελώς «καμένων» σε οικονομικό και προσωπικό επίπεδο.

Είναι αυτονόητο ότι κάτι τέτοιο αποτελεί πολιτικά ανεπίτρεπτη πρακτική, διότι θα θεσμοθετεί μετά πάσης επισημότητος την παντοκρατορία του χρήματος και την εγκατάλειψη κάθε ηθικού προσχήματος από την πλευρά της Πολιτείας.

Επίσης απαράδεκτο θα είναι να παραβιαστούν οι κατά καιρού δοθείσες υποσχέσεις για τη μετατροπή του Ελληνικού σε χώρο πρασίνου, πολιτισμού και αναψυχής για μικρούς και μεγάλους.

Πάντοτε η συμπεριφορά εκείνων που διαχειρίζονται την εξουσία αποτελεί παράδειγμα για τον λαό. Οποτε η ηγεσία μεταδίδει το μήνυμα της αρετής και της υποταγής της ύλης στις ανάγκες του πνεύματος, παρατηρείται ότι το σύνολο ανταποκρίνεται θετικά σ’ αυτό το κάλεσμα και οι χώρες ακμάζουν. Οποτε γίνεται το αντίστροφο, η συνολική πτώση είναι ραγδαία.

Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να λειτουργούν με λογικές περιθωρίου και να καζινοποιούν τον δημόσιο βίο. Εναντι οποιουδήποτε τιμήματος και ενώπιον οποιασδήποτε δυσκολίας.