Υποτίθεται ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι ότι η εγχώρια παραγωγή δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της αγοράς, με αποτέλεσμα να εισάγουμε σχεδόν τα πάντα. Επίσης, υποτίθεται ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις μεριμνούν για την τόνωση της παραγωγικής διαδικασίας, ώστε να περιοριστούν -εκ των πραγμάτων- οι εισαγωγές. Ολα τα προαναφερθέντα υποτίθεται ότι γίνονται, αλλά οι πράξεις αποδεικνύουν το αντίθετο. Οι εισαγωγές, εμμέσως πλην σαφώς, ενθαρρύνονται και η ελληνική παραγωγή τορπιλίζεται από το ίδιο το κράτος! Η εφημερίδα μας, σε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της με τίτλο «Στο απόσπασμα 300.000 Ελληνες κτηνοτρόφοι», έγραψε: «Τον θάνατο του ελληνικού γάλακτος (και κατ’ επέκταση και του εγχώριου γιαουρτιού) θα σημάνει η κατάργηση του καθορισμένου μέγιστου χρόνου ζωής για το φρέσκο παστεριωμένο γάλα, ο οποίος σήμερα είναι οι πέντε μέρες. «Πατώντας» στη μελέτη του ΟΟΣΑ, ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης προωθεί άμεσα την πλήρη απελευθέρωση του θεσμικού πλαισίου που διέπει το γάλα, με επιχείρημα το άνοιγμα του ανταγωνισμού και άρα τη μείωση των τιμών».
Είναι αυτονόητο ότι η κατάργηση του καθορισμένου μέγιστου χρόνου ζωής για το φρέσκο παστεριωμένο γάλα θα διευκολύνει πολύ τις ξένες βιομηχανίες να μας γεμίσουν με το δικό τους γάλα, μια και δεν θα έχουν πρόβλημα «ταχύτητας» στη διεκπεραίωση των παραγγελιών.
Σε απόλυτους αριθμούς, η μεταβολή του συγκεκριμένου πλαισίου σημαίνει ακόμα περισσότερη ανεργία, ακόμη εντονότερη ύφεση, ακόμα ισχυρότερη εξάρτηση από τα ξένα προϊόντα. Η «δημοκρατία» εξηγούσε ότι «ο υπουργός Ανάπτυξης, αυξάνοντας τη διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος στις 10 μέρες, δρομολογεί προοπτικά την καταστροφή 150.000 οικογενειών Ελλήνων κτηνοτρόφων, ενώ βάζει οριστικά ταφόπλακα στους περίπου 4.000 εναπομείναντες αγελαδοτρόφους, αφού ανοίγει διάπλατα την πόρτα των εισαγωγών».
Η επιμήκυνση της ζωής του φρέσκου παστεριωμένου γάλακτος συνεπάγεται το ψαλίδισμα της ζωής της ελληνικής κτηνοτροφίας – κι αυτό θα γίνει υπό το πρόσχημα του θεσμού της… απελευθέρωσης της αγοράς και θα φοράει την προβιά της «φροντίδας» στον καταναλωτή.
Μπράβο, κ. Χατζηδάκη…
Μ.Η.Τ. 232120