Παρά τα προβλήματα, τις δυσλειτουργίες και τα απανωτά ατοπήματα πολιτικών παραγόντων, η Ελλάδα παραμένει κράτος δικαίου. Η εθνική ανεξαρτησία μας, λόγω της προδοτικής μεθόδευσης να υπαχθούμε στη δικαιοδοσία των «δάνειων δυνάμεων», είναι περιορισμένη, αλλά υφίστανται ακόμα ισχυροί θεσμοί, οι οποίοι εγγυώνται τα στοιχειώδη για όλους μας. Ενας από τους θεσμούς που διατηρούν ακόμα την ανεξαρτησία τους είναι η Δικαιοσύνη – το τελευταίο «αποκούμπι» για τους Ελληνες.
Φυσικά, είναι ανεπίτρεπτο για οποιονδήποτε -πολλώ δε μάλλον για τον Τύπο- να προσπαθεί να χειραγωγήσει, να απειλήσει, να εκβιάσει ή να… «νουθετήσει» τους δικαστές. Εκείνοι γνωρίζουν άριστα πώς να εκτελούν υποδειγματικά τα καθήκοντά τους και να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Συνεπώς, η εφημερίδα μας δύναται μόνο να σχολιάσει πολιτικά την πιθανότητα παραγραφής των κακουργημάτων του πρώην υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.
Ο ειδικός ανακριτής – αρεοπαγίτης Ιωσήφ Τσαλαγανίδης με έγγραφό του προς το Δικαστικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου ζητεί από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας να αποφανθεί επί του θέματος της παραγραφής (εξάλειψη του αξιοποίνου) των πράξεων του ολετήρα υπουργού.
Το νομικό ζήτημα που θα απασχολήσει τη Δικαιοσύνη αφορά τη Βουλή της μιας μέρας που συγκροτήθηκε μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Οπως είναι γνωστό, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος, «εάν έχουν παρέλθει δύο κοινοβουλευτικές περίοδοι χωρίς να έχει ασκηθεί ποινική δίωξη επέρχεται αποσβεστική προθεσμία». Αν λοιπόν κριθεί ότι η Βουλή της μιας ημέρας συνιστά κοινοβουλευτική περίοδο, τότε ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν πρόκειται να κριθεί για τις (επιεικώς «περίεργες») πράξεις του αναφορικά με τον χειρισμό της «λίστας Λαγκάρντ».
Αν συμβεί κάτι τέτοιο, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η δικαιολογημένη οργή που νιώθουν οι πολίτες για την εξαθλίωση και την ξενοκρατία που προκάλεσε, ως βασικός συναυτουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου, ο κ. Παπακωνσταντίνου θα ξεπεράσει το σημείο βρασμού. Ενώ οι πολλοί προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια χώρα που τιμωρεί την εργασία, την ανεργία, τη φτώχεια, την ιδιοκτησία, την ακτημοσύνη, τον βίο γενικά, θα αντικρίσουν έναν πρώτης τάξεως πολιτικό εγκληματία να κυκλοφορεί ελεύθερος και ατιμώρητος ανάμεσά τους. Κι αυτό το άθλιο σκηνικό θα οφείλεται σ’ ένα τερτίπι (το άρθρο 86 του Συντάγματος) που σκαρφίστηκε ο… συγκυβερνήτης της Ελλάδας Βαγγέλης Βενιζέλος, σκοπεύοντας στο να καθιστά σχεδόν αδύνατη τη δίωξη υπουργών για τα ανομήματά τους!
Επειτα από μια τέτοιου είδους πρόκληση, πώς θα είναι δυνατόν να πειστούν οι άγρια φορολογούμενοι πολίτες να κάνουν «θυσίες» για το γενικό καλό; Πώς θα μπορέσουν να συναινέσουν στο να διατηρηθεί ένα καθεστώς ατιμωρησίας για εκείνους που διαλύουν τις ζωές τους; Κάθε απάντηση δεκτή…
Μ.Η.Τ. 232120