Η ίδια η ζωή έχει αποδείξει ότι το πολιτικό, οικονομικό και «πνευματικό» σύμπλοκο που κυριάρχησε στην πατρίδα μας τις τελευταίες δεκαετίες έχουν περιφρονήσει την αξία της ζωής των πολιτών. Εχουν υποτιμήσει τη νοημοσύνη των Ελλήνων. Εχουν απαξιώσει τους κόπους και τις θυσίες τους, και τους έχουν στερήσει το πολυτιμότερο συλλογικό και ατομικό αγαθό: την ελευθερία. Αν οι ιθύνοντες δεν είχαν επιδείξει τέτοιου είδους αχαρακτήριστες συμπεριφορές κι αν δεν διέπονταν από τόσο ποταπά ένστικτα, η Ελλάδα σήμερα θα είχε μια αξιοζήλευτη θέση στη διεθνή κοινότητα. Δεν θα καταντούσε αξιοθρήνητος ουραγός και χώρα που γυρεύει διαρκώς δανεικά. Ούτε θα σπάγαμε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στην ανεργία, την ύφεση, την ανασφάλεια.
Παρά την έξωθεν κάκιστη μαρτυρία και τον πρότερο ανέντιμο βίο της, η ελληνόφωνη «ελίτ» συνεχίζει απτόητη την επίδειξη της κακότητας και της κουτοπονηριάς της. Οταν ανακύπτουν σημαντικά προβλήματα, δεν κάνει καν απόπειρα να τα λύσει. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να τα σκεπάσει, να καλύψει με προπετάσματα καπνού την αποκρουστική εικόνα που έχει δημιουργήσει. Προ Μνημονίων, τα κατάφερνε με ευκολία. Τώρα δυσκολεύεται…
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των προαναφερθέντων είναι η περίπτωση της μιντιακής και πολιτικής καταιγίδας που ξέσπασε λόγω της Χρυσής Αυγής. Ολοι όσοι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητά μας συμπεριφέρονται σαν να υπάρχει μόνο ένα «εθνικό θέμα»: Η Χρυσή Αυγή, οι προφυλακίσεις και οι ασκηθείσες ποινικές διώξεις σε βάρος των στελεχών της. Φυσικά και είναι σπουδαίο το γεγονός, και χρήζει σχολιασμού και προβολής. Αλλά δεν είναι το μόνο!
Η μαγική εικόνα τής περί Χρυσής Αυγής επικαιρότητας έχει… εξαφανίσει από τον χάρτη τους Ελληνες και τα ζητήματα που τους απασχολούν. Δεν είναι σημαντικοί οι πολίτες για τους «διαμορφωτές» άποψης και εφαρμοστές πολιτικής. Ο λαός μας είναι για εκείνους… ντεκόρ, όχι κυρίαρχος. Η ανεργία, η εθνική κατάθλιψη, η ξενοκρατία, η μετανάστευση των νέων, η τραγική αποτυχία της οικονομικής πολιτικής δεν βρίσκουν χώρο στις πολιτικές συζητήσεις και στα ΜΜΕ – σε αντίθεση με το ζήτημα της Χρυσής Αυγής, το οποίο προβάλλεται συστηματικά ως το πιο κρίσιμο… στοίχημα του έθνους!
Είναι προφανές ότι ορισμένοι θεωρούν ότι απευθύνονται σε χαχόλους, σε καταναλωτές εντυπώσεων και όχι σε ενσυνείδητους ανθρώπους, οι οποίοι γνωρίζουν να ιεραρχούν τις προτεραιότητές τους. Ενώ η περίοδος που διάγουμε μας δείχνει ότι οι κεραίες του κοινού είναι στραμμένες προς τα σημαντικά και τα μείζονα, οι τελειωμένοι παλιομοδίτες της πολιτικής και της «επικοινωνίας» τρέφουν την αυταπάτη ότι μπορούν να κερδίσουν χρόνο πετώντας την μπάλα στην εξέδρα της Χρυσής Αυγής και των δικαστικών εκκρεμοτήτων της.
Σφάλλουν, ως συνήθως…
Μ.Η.Τ. 232120