Ο διασυρμός των θεσμών

Πάντοτε η κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας στέλνει -με το προσωπικό παράδειγμά της- μηνύματα στη βάση. Είτε το επιδιώκει είτε όχι. Ειδικά στην εποχή μας τίποτε δεν περνάει απαρατήρητο και η ψηφιακή τεχνολογία καθιστά σχεδόν αδύνατο για οποιονδήποτε να συγκαλύψει το σύνολο των ανομημάτων ή των σφαλμάτων του. Μπορεί να «κουκουλώσει» πολλά, αλλά η πληθώρα των διαθέσιμων επικοινωνιακών μέσων και η δυνατότητα αστραπιαίας μετάδοσής τους είναι απαγορευτικοί παράγοντες για την επίτευξη πλήρους αποσιώπησης γεγονότων, πράξεων και παραλείψεων.

Αμέσως μόλις σημειωθεί κάτι άξιο λόγου και προσοχής, το διαδίκτυο «πλημμυρίζει» με τη σχετική είδηση. Και οι ειδήσεις στην Ελλάδα, οι οποίες προέρχονται από την πολιτική, οικονομική και «πνευματική» ελίτ είναι συνήθως άσχημες. Ενα χαρακτηριστικό «δείγμα» των προηγουμένων είναι ο τραγέλαφος, που έλαβε χώρα στη Βουλή των Ελλήνων, με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του αδικοχαμένου συμπολίτη μας.

Ενώ αυτή η πράξη από την πλευρά του Κοινοβουλίου ήταν απλή και επιβεβλημένη από τα πράγματα, οι θεσμικοί παράγοντες κατόρθωσαν να τη μετατρέψουν σε παρωδία. Ο ΣΥΡΙΖΑ εισηγήθηκε την τήρηση ενός λεπτού σιγής, τα κόμματα (και η Χρυσή Αυγή) συμφώνησαν και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ απέσυρε την πρόταση επειδή συμφώνησε η Χρυσή Αυγή! Ετι δε, το προεδρείο της Βουλής, διά του κ. Τραγάκη, ενώ είχε ξεκινήσει να τηρεί αυτό το πολύπαθο… λεπτό σιγής, έκανε δεκτή την απόσυρση της προτάσεως του ΣΥΡΙΖΑ!

Λίγες ώρες αργότερα, όπως έγραψε η εφημερίδα μας σε σχετικό ρεπορτάζ, ο αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Καλαντζής διαπιστώνοντας την απουσία της Χρυσής Αυγής από την αίθουσα της Ολομέλειας ρώτησε αν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήθελε να τηρηθεί η ενός λεπτού σιγή «τώρα που λείπει η Χρυσή Αυγή». Ο ΣΥΡΙΖΑ απεδέχθη την πρόταση του αντιπροέδρου Καλαντζή και κάπως έτσι το συριζαίικο σόου ολοκληρώθηκε.

Μπορεί τα παραπάνω να φαντάζουν κωμικά και να προκαλούν το μειδίαμα όσων τα διαβάζουν, αλλά στο τέλος αφήνουν μια εξαιρετικά πικρή «γεύση». Είναι ισχυρές ενδείξεις ή και αποδείξεις της περιφρόνησης και της κατάλυσης των θεσμών από εκείνους που θα έπρεπε να τους υπερασπίζονται πάση θυσία. Συνιστούν κάκιστες υπηρεσίες προς την πατρίδα και πρακτικές που θα έπρεπε να έχουν λησμονηθεί.

Οταν οι πολίτες διαπιστώνουν ότι οι τοποτηρητές του Συντάγματος τσαλαπατούν τους θεσμούς ακόμα και σε μια απλή και γενικώς αποδεκτή κοινοβουλευτική πράξη, τότε σκέφτονται να πράξουν και εκείνοι το ίδιο.

Εφόσον η ίδια η Βουλή δεν σέβεται τις διαδικασίες της, πώς είναι δυνατό να σεβαστεί ο πολίτης το κράτος;