«Περίπου 146 εκατομμύρια άνθρωποι είναι πιθανό να βρεθούν στα όρια της φτώχειας μέχρι το 2025 εάν η Ευρώπη συνεχίσει να εφαρμόζει αυστηρά μέτρα λιτότητας» έγραψε σε έκθεσή της η διεθνής συνομοσπονδία ανθρωπιστικών οργανώσεων Oxfam. Αυτή η οργάνωση λειτουργεί ως «ομπρέλα» 17 ανθρωπιστικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται σε 90 χώρες, με στόχο την καταπολέμηση της αδικίας και της φτώχειας. Οι εκτιμήσεις που γίνονται στην προαναφερθείσα έκθεση μπορεί να φαντάζουν άκρως ανησυχητικές, αλλά, όπως δείχνει η μέχρι τώρα πορεία των πραγμάτων, αναμένεται να επαληθευτούν.
Ηδη στην Ελλάδα, με τρία χρόνια βύθιση στα σκοτεινά νερά των Μνημονίων, ένα σημαντικότατο τμήμα του λαού αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης. Η κρίση και ο φαύλος κύκλος της ύφεσης και της λιτότητας έχουν κάνει έντονη την εμφάνισή τους σ’ ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο και σ’ ένα κομμάτι της κεντρικής Ευρώπης. Το ανατολικό τμήμα της γηραιάς ηπείρου ακόμα δεν έχει συνέλθει από τις παρενέργειες της υποδούλωσής του στο σιδηρούν παραπέτασμα.
Οι άνθρωποι που δεν δύνανται να αντεπεξέλθουν στις καθημερινές ανάγκες τους δεν είναι δυνατό να υπολογίσουν -μέσα στην παραζάλη τους- το λεγόμενο ευρωπαϊκό «όραμα» ούτε να τείνουν ευήκοα ώτα στις εκκλήσεις για ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση.
Το ένστικτο της επιβίωσης και η φυσιολογική τάση των εξαθλιωμένων να «ανταποδώσουν» στο κατεστημένο τα πλήγματα που έχουν δεχτεί θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στην εποχή των άκρων. Μαζί με τους αριθμούς και τον τρόπο ζωής που καταρρέουν, θα διαλυθεί και η νομιμοφροσύνη των πολιτών στο σύστημα που παρήγαγε τόσο πολλή φτώχεια και τη διένειμε τόσο μαζικά και άδικα.
Ολα τα παραπάνω δεν χρειάζεται να τα διαβάσει κάποιος σε έκθεση ή ανάλυση, όπου θα παρατίθενται σχόλια και ποσοστά. Αρκεί μια βόλτα σε οποιαδήποτε γειτονιά της χώρας που χτυπήθηκε από την πολιτική της Γερμανίας για να αφουγκραστείς τον πόνο του παρόντος και τον βρυχηθμό του απειλητικού μέλλοντος.
Το μόνο που απαιτείται για το ξεπέρασμα του σκοπέλου είναι η κοινή λογική. Υπάρχει άραγε;