Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛ.ΣΤΑΤ.) είναι σαφή: «Υποχώρηση 6,2% κατέγραψε κατά το πρώτο τρίμηνο του 2013 το διαθέσιμο εισόδημα του τομέα των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που εξυπηρετούν νοικοκυριά, σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου έτους. Από 30,9 δισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο του 2012 μειώθηκε σε 29 δισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο του 2013».
Μαζί με το εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκαν οι δαπάνες αλλά και οι αποταμιεύσεις. Ολα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν την εικόνα της οικονομίας μας αποσυντίθενται, καταρρέουν και τη θέση τους παίρνει το εκκωφαντικό κενό, η τρύπα που παράγει η ύφεση.
Την ίδια στιγμή που η πενία κάνει την εμφάνισή της ολοένα και πιο… θεαματικά, ο ελληνικός λαός ενημερώνεται από το υπουργείο Οικονομικών ότι τα εισοδήματα μειώνονται αλλά οι φόροι αυξάνονται! Το πλήρες θέατρο του παραλόγου ή μια ενορχηστρωμένη επιχείρηση αφανισμού του λαού μας; Η απάντηση στο ρητορικό ερώτημα δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τα δεδομένα έχουν και «μιλούν» από μόνα τους.
Οπως απέδειξε η επεξεργασία των φορολογικών δηλώσεων που υποβλήθηκαν το 2012 για εισοδήματα που εισπράχθηκαν το 2011, «το μέσο δηλωθέν εισόδημα των μισθωτών και των συνταξιούχων μειώθηκε κατά 18% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος (δηλαδή τα εισοδήματα του 2010), ενώ η μέση φορολογική επιβάρυνση αυξήθηκε κατά 52%».
Οι αριθμοί, που τόσο πολύ ισχυρίζονται ότι «εμπιστεύονται» εκείνοι που αποφασίζουν την οικονομική πολιτική, κραυγάζουν το ήδη λεχθέν: «Η συνταγή σκοτώνει τον ασθενή». Το κράτος ζητάει περισσότερα από εκείνους που βγάζουν λιγότερα – ή ακόμη και τίποτα!
Το ίδιο συμβαίνει και με τα ακίνητα. Σε μια αγορά που έχει εξαερωθεί, τα ακίνητα επιβαρύνονται με σωρεία φόρων και «έκτακτων τελών». Το αποτέλεσμα είναι να μειώνεται δραματικά η αξία τους και να καταλήγουν πολλά να εκποιούνται έναντι πινακίου φακής.
Επειτα απ’ όλα τούτα ουδείς μπορεί να επικαλεστεί «άγνοια». Ολοι γνωρίζουν άριστα τι συμβαίνει και το επιδιώκουν…