Η «δημοκρατία», όσο μεσουρανούσαν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και οι συναυτουργοί τους στα πολιτικά πράγματα της χώρας, ήταν η εφημερίδα που έσυρε τον χορό των αποκαλύψεων για τον άθλιο ρόλο και τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για την υπαγωγή μας στη μέγκενη της τρόικας. Η πολεμική σχέση της εφημερίδας μας με τον ανεκδιήγητο κηπουρό του Παπανδρέου, που -κακή τη μοίρα μας- χειριζόταν τα οικονομικά της Ελλάδας, είναι γνωστή. Μάλιστα, στις 29 Μαρτίου 2012, σε τηλεοπτική του συνέντευξη, είχε πει ότι η «δημοκρατία» επιδιώκει να τον κλείσει στη φυλακή!
Ευρισκόμενος επί τόσο μεγάλο διάστημα σε ένα βαθιά ολοκληρωτικό κόμμα, που μετατράπηκε σε καθεστώς, ο κ. Παπακωνσταντίνου ίσως να λησμόνησε ότι οι εφημερίδες δεν κλείνουν πολίτες στη φυλακή. Η Δικαιοσύνη το αποφασίζει αυτό. Ωστόσο, σε ένα μέρος του σκεπτικού του έχει δίκιο. Τα εμπεριστατωμένα ρεπορτάζ και τα αμάχητα τεκμήρια που πρόσφερε στους αναγνώστες η «δημοκρατία» μπορεί να βοηθήσουν τις δικαστικές Αρχές της χώρας να βγάλουν μια δίκαιη ετυμηγορία για τον πρώην υπουργό Οικονομικών.
Η συντριπτική πλειονότητα που συγκέντρωσε το «ναι» των βουλευτών για τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου του κ. Παπακωνσταντίνου με την κατηγορία της απιστίας (σε βαθμό κακουργήματος) για την υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ» είναι μια καλή αρχή για το ξεκαθάρισμα του τοπίου στην Ελλάδα.
Ταυτόχρονα, η ίδια η φύση των αδικημάτων του υποδηλώνει ότι αποκλείεται να είναι ο μόνος υπεύθυνος για τις όποιες λαθροχειρίες. Σε αυτή την όζουσα υπόθεση όλα δείχνουν ότι τεράστιο μέρος της ευθύνης φέρουν ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και ο διάδοχος του κ. Παπακωνσταντίνου στο υπουργείο Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος. Η Βουλή πρέπει να εξετάσει διεξοδικά το ενδεχόμενο μιας πιθανής παραπομπής και εκείνων για την υπόθεση της περιβόητης «λίστας Λαγκάρντ», υπό το φως των πρόσφατων αποκαλύψεων.
Ολα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις, υπεκφυγές και προδοσία των θυσιών του ελληνικού λαού, που ματώνει εδώ και τρία χρόνια, πληρώνοντας ανομήματα άλλων.