Τα γκαρσόνια της Ευρώπης

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο άνθρωπος που ίδρυσε το κόμμα που διέλυσε τη χώρα, συνήθιζε να λέει ότι δεν ταιριάζει σε εμάς τους Ελληνες να καταντήσουμε «τα γκαρσόνια της Ευρώπης». Αυτό ήταν ένα από τα κλισέ του όποτε ήθελε να δείξει ότι πρέπει να επιμείνουμε στην πρωτογενή παραγωγή και ότι η πρόσδεσή μας στο άρμα της τότε ΕΟΚ θα ήταν καταστροφική για την οικονομία και την εθνική αξιοπρέπειά μας.

Εκείνος, βέβαια, περιορίστηκε -όπως πάντα- στα λόγια και ουδέποτε υπηρέτησε το περιεχόμενο των λόγων του. Και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς τήρησε, διοχετεύοντας τους πακτωλούς των ευρωπακέτων στις στρατιές των αδηφάγων πρασινοφρουρών υποτακτικών του, και στις ατλαντικές υποχρεώσεις του ήταν πιστός. Η πολιτική που ασκήθηκε στις παρελθούσες δεκαετίες κυριαρχίας του πασοκικού «καθεστώτος» ήταν τόσο ολέθρια, ώστε αρκετοί κάτοικοι αυτής της χώρας πανηγυρίζουν στο ενδεχόμενο να υλοποιηθεί ο παλιός εφιάλτης! Το σενάριο των «γκαρσονιών της Ευρώπης» είναι πλέον όνειρο.

Εγραψε η «δημοκρατία» για την «υποδοχή ηρώων», την οποία απολαμβάνουν οι τουρίστες στη μνημονιακή Ελλάδα: «Μόνο η… σούβλα με τον οβελία έλειπε από την πασχαλινή γιορτή που έστησαν οι ντόπιοι στο λιμάνι του Κατακόλου για την υποδοχή χιλιάδων τουριστών-επιβατών στην πλωτή πολιτεία “Norwegian Jade”, που έφτασε στην Ηλεία τέσσερις ημέρες μετά το Πάσχα. […] Κόκκινα αβγά, τσουρέκια, κουλουράκια και τοπικά προϊόντα, όπως φέτα, γλυκά, πίτες και κρασιά, απλώθηκαν στον μπουφέ, μπροστά από τον οποίο στάθηκαν τσολιάδες και νεαρές με παραδοσιακές φορεσιές, έτοιμοι να σύρουν τον χορό στη θέα των πρώτων ηλιοκαμένων τουριστών».

Η συλλογική ανυποληψία, την οποία εξασφάλισε για εμάς ο υιός του Ανδρέα και νόμιμος… κληρονόμος του ΠΑΣΟΚ, είναι τόσο μεγάλη που διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια μας σκηνές, οι οποίες κάλλιστα θα μπορούσαν να περιληφθούν στην ταινία «Καλώς ήλθε το δολάριο».

Παρά την ανέχεια, την αφόρητη πίεση της οικονομικής δυσχέρειας και το εύκολο χρήμα που εισέρχεται στην Ελλάδα από τον τουρισμό, δεν πρέπει να ξεφεύγουμε από τον μακροπρόθεσμο στόχο και τις αρχές μας. Οι Ελληνες δεν διένυσαν τόσο μεγάλη απόσταση μέσα στις χιλιετίες για να υποδέχονται τους Τεύτονες, τους Φράγκους, τους Κέλτες και τους Ασιάτες ντυμένοι τσολιάδες. Δεν γεννηθήκαμε υπηρέτες ούτε ο στόχος του γένους μας είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από τον φωτισμό της ανθρωπότητας.

Τα φυσικά αντικείμενά μας είναι η ναυτοσύνη, το εμπόριο, η τεχνολογία, η πολιτική, οι τέχνες και ο Στρατός. Οχι να σερβίρουν τζατζίκι, σαλάτα και σουβλάκια στους πεινασμένους αλλοδαπούς και να εξυπηρετούν τις φυσικές ανάγκες τους. Τίμια και καλά τα επαγγέλματα του σερβιτόρου και του υπηρέτη, αλλά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα ήδη υπάρχοντα συλλογικά οράματα.