Αν συνέβαιναν αλλού όλα αυτά που παρακολουθούμε έκπληκτοι τις τελευταίες ημέρες, ίσως να τα θεωρούσαμε αξιοπερίεργα και αντικείμενα προς έρευνα και σχολιασμό.
Δυστυχώς, όμως, λαμβάνουν χώρα στην πατρίδα μας. Αντιμετωπίζουμε μια -περίπου- βελούδινη κατάλυση του Συντάγματος. Διαπιστώνουμε ότι οι θεσμοί μας δεν υπολειτουργούν. Βρίσκονται σε βαθεία κατάψυξη, ενώ ουδείς γνωρίζει να πει με σαφήνεια πότε θα δοθεί ο λόγος στους νόμιμους νομείς και διαχειριστές της χώρας: τους Ελληνες πολίτες.
Η Ευρώπη κλυδωνίζεται από τη μισανθρωπική θύελλα του διεθνούς κεφαλαίου και στις δύο ιστορικές πρωτεύουσές της, την Αθήνα και τη Ρώμη, απονεμήθηκε (!) η πρωθυπουργία σε εκλεκτά μέλη της σκοτεινής εξουσιαστικής σέκτας που ονομάζεται «Τριμερής Επιτροπή».
Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος είναι απλό μέλος της Τριμερούς Επιτροπής, ενώ ο κ. Μάριο Μόντι ακόμα και σήμερα διατηρεί τον τίτλο του προέδρου του Ευρωπαϊκού Τμήματός της. Στην ελληνική περίπτωση οι συνταγματολόγοι δεν προλαβαίνουν να καταγράφουν τις παρατυπίες και παραβιάσεις των συνταγματικών διατάξεων όσον αφορά τη «μεταβίβαση» της εξουσίας από τον κ. Παπανδρέου (προτού καν παραιτηθεί, χωρίς να προηγηθεί πρόταση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ) στον κ. Παπαδήμο.
Ακόμα πολλοί αναρωτιούνται πώς δόθηκε η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον εξωκοινοβουλευτικό κ. Παπαδήμο έπειτα από σύσκεψη των αρχηγών τριών κομμάτων με την παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας!
Οι απορίες είναι ουκ ολίγες και ίσως απαντηθούν πειστικά όταν επανέλθει η ομαλότητα στη χώρα έπειτα από εκλογές. Ωστόσο μία απ’ αυτές κυριαρχεί στις συνειδήσεις των αναγνωστών μας: Πώς κατέστη δυνατό να πειστεί να συμμετέχει σ’ αυτές τις διαδικασίες ο Αντώνης Σαμαράς; Ενας ηγέτης που έχει αποδείξει εμπράκτως και με προσωπικό κόστος τις πατριωτικές αντιλήψεις και τον αληθινό σεβασμό του στους θεσμούς.