Το σχέδιο ήταν ορατό από την αρχή της υλοποίησής του. Να καταντήσουν οι Ελληνες οι πρώτοι Ευρωπαίοι με ασιατικές συνθήκες ζωής, δικαιώματα και απολαβές.
Η διεθνής οικονομική ελίτ, που μερίμνησε τόσο για τον «κίνδυνο» όσο και για τη «σωτηρία» μας, επιδιώκει να δημιουργήσει στον ευρωπαϊκό Νότο «αναπτυξιακές ζώνες» γεμάτες «ευκαιρίες» για τον επενδυτή-φεουδάρχη, με νομοθεσίες οι οποίες θα παραπέμπουν σε εποχές που επιτρεπόταν το δουλεμπόριο.
Η υπαγωγή της πατρίδας μας στην κυριαρχία των τοκογλύφων πιστωτών μας ήταν το πρώτο κρίσιμο βήμα προς την κατεύθυνση του απόλυτου εξευτελισμού και της φτωχοποίησής μας.
Το επικοινωνιακό παιχνίδι με τις «δυσκολίες στην εκταμίευση» των αλλεπάλληλων δόσεων βοήθησε τα μέγιστα ώστε οι πολίτες να δεχτούν -σχεδόν αδιαμαρτύρητα- τον ορυμαγδό των φορομπηχτικών μέτρων και τις περιλάλητες «ρυθμίσεις» που εξαΰλωσαν εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Το κόλπο χρησιμοποιήθηκε περισσότερες φορές απ’ όσο θα το άντεχε οποιαδήποτε οργανωμένη κοινωνία της υφηλίου.
Ωστόσο, αντί να σταματήσει, συνεχίζεται και κλιμακώνεται.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, ο αρχιτέκτονας της διάλυσης της Ελλάδας, που εκτελεί ταυτόχρονα και χρέη πρωθυπουργού, έκανε δύο δηλώσεις φαινομενικά ασύνδετες μεταξύ τους, αλλά απόλυτα σχετικές: «Ολα θα πάνε καλά, εκτός κι αν γίνει κάποιο μπαμ» και «δεν θα γίνουμε Ινδία». Το περί «μπαμ» το ξεστόμισε σε συνομιλία του με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Την Ινδία τη θυμήθηκε λόγω της εμμονής της τρόικας να μειωθούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα.
Δυστυχώς για εκείνον και τους συναυτουργούς του, είναι πιθανό το «μπαμ», ακριβώς επειδή άπαντες κατάλαβαν ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με ταχύτατους ρυθμούς μάς μετατρέπει σε Ινδία. Και αφού στην Ελλάδα δεν υπάρχει Γκάντι, η κοινωνική έκρηξη δεν θα σχετίζεται με την παθητική αντίσταση.
Μ.Η.Τ. 232120