Σάλο προκάλεσε το χθεσινό πρωτοσέλιδο της «δημοκρατίας» για τη… συμπτωματική απόφαση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου να νοικιάσει υποκατάστημα στη Θεσσαλονίκη από την οικογένεια της συζύγου του μικρού αδελφού του πρωθυπουργού.
Οπου υπάρχει κρατικό ή κρατικά ελεγχόμενο χρήμα, εμφανίζεται και ένας Παπανδρέου! Λεφτά όντως υπάρχουν, αλλά πάντα ανήκουν στο Δημόσιο.
Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την απόφασή του και να απαντήσει στη σχετική ερώτηση του βουλευτή Β’ Θεσσαλονίκης της Ν.Δ. Σάββα Αναστασιάδη, που έφερε στο φως το θέμα, εξέδωσε ανακοίνωση, η οποία δεν πρέπει να έπεισε ούτε εκείνον που τη συνέταξε. Η κεντρική ιδέα του κειμένου βρίσκεται στην τελευταία παράγραφο: «Η ταυτότητα της ιδιοκτησίας, εφόσον πληροί όλες τις προδιαγραφές που προβλέπονται από τον νόμο, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση κριτήριο συνυπολογισμού κατά τη διαδικασία επιλογής ακινήτου στέγασης καταστήματος του δικτύου της τράπεζας».
Ουσιαστικά, η διοίκηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου επαναλαμβάνει, με κάπως διαφορετική διατύπωση, κάτι που ειπώθηκε από επίσημα χείλη και προσέβαλε βάναυσα το περί δικαίου αίσθημα των Ελλήνων: «Ο,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό».
Ομως, δεν είναι ηθικό να αντιμετωπίζεται η χώρα ως τσιφλίκι της οικογένειας Παπανδρέου. Δεν είναι αποδεκτό να θεωρείται ότι το γράμμα του νόμου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει κάτι που σε άλλες χώρες θα είχε προκαλέσει βροχή παραιτήσεων και μείζονα πολιτική κρίση.
Τα γεγονότα είναι αμείλικτα και αποκαλυπτικά. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο αναζητούσε χώρο για υποκατάστημα και σε μια ολόκληρη συμπρωτεύουσα «έτυχε» να επιλέξει οίκημα που ανήκει στην οικογένεια της συζύγου του μικρού αδελφού του πρωθυπουργού. Είναι ηλίου φαεινότερον τι ακριβώς συνέβη και, όπως έχει δείξει πολλές φορές η ιστορία της οικογένειας, είναι βέβαιον ότι θα ξανασυμβεί…