Η δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μάς δίδαξε πολλά. Ενα από τα κυριότερα μαθήματα που λάβαμε είναι τι πρέπει να αφήσουμε πίσω μας. Ποια πρόσωπα και πρακτικές είναι αταίριαστα με το ήθος, τις πεποιθήσεις, τους αγώνες, τις θυσίες και τα διαχρονικά συλλογικά οράματα των Ελλήνων.
Η πατρίδα μας δεν διαθέτει ούτε δευτερόλεπτο για χάσιμο· ούτε σεντ για πέταμα. Δεν περισσεύει ούτε μία θέση ευθύνης για να την καταλάβουν πρόσωπα που προσέβαλαν το δημόσιο αίσθημα παραβιάζοντας νόμους -γραπτούς και άγραφους-, κουβαλώντας σκουπιδοσακούλες με μετρητά της Siemens και κόπρισαν την ελληνική ιστορία με προδοσίες επιπέδου Ιμίων και Οτσαλάν.
Το άλλο δίδαγμα από την πρόσφατη εθνική περιπέτειά μας είναι ότι ως σύνολο έχουμε την υποχρέωση να επενδύσουμε χρόνο, χρήματα και ελπίδες εκεί που δεν πρόκειται να πάνε στράφι.
Να εμπιστευτούμε την Ελλάδα που αξίζει. Να σταθούμε δίπλα στους Ελληνες που προσπαθούν και τα καταφέρνουν. Η σπουδαιότερη και ακριβότερη «δημόσια περιουσία» που πρέπει να αξιοποιηθεί είναι ο ελληνικός λαός. Ιδού οι «μετοχές» που δεν πρόκειται ποτέ να χάσουν την αξία τους:
Οι νέοι που είναι αποφασισμένοι να ανοίξουν μόνοι τον δρόμο τους. Ο κόσμος της εργασίας που κρατάει ακόμα ζωντανή την αγορά. Οι άνεργοι που θέλουν να δουλέψουν. Οι έντιμοι επιχειρηματίες που δεν στηρίζονται σε ομιχλώδεις συναλλαγές και βολικές υπογραφές κομματικών φίλων και γνωστών. Η τρίτη ηλικία που προσέφερε τα πάντα και θέλει να δώσει κι άλλα για το κοινό καλό. Η μερίδα του πνευματικού κόσμου που στάθηκε όρθια στα χρόνια της νεοταξικής και «εκσυγχρονιστικής» λαίλαπας και δεν μήδισε λόγω ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Οπλα για την ελληνική αντεπίθεση υπάρχουν. Ας τα χρησιμοποιήσουμε.
Μ.Η.Τ. 232120