Οι ύποπτοι επαίτες

Είναι ακόμη νωπές οι κυβερνητικές διαρροές που αναπαρήγαγαν με ευκολία τα πράσινα παπαγαλάκια του συστήματος για τις «αγριάδες» του πρωθυπουργού τόσο προς διαφωνούντα στελέχη του ΠΑΣΟΚ όσο και προς τους Ευρωπαίους ηγέτες στις Βρυξέλλες με αφορμή το θέμα των εγγυήσεων.

Οι διαρροές έφερναν τον κ. Παπανδρέου (για άλλη μια φορά) να χτυπά το χέρι στο τραπέζι και να αναρωτιέται τι θέλουν (οι Ευρωπαιοι) επιτέλους να κάνει. «Να βάλω εγγύηση την Πελοπόννησο ή κανένα νησί;» είπε, δήθεν, στους ξένους ηγέτες. «Να βάλω υποθήκη το σπίτι μου Καστρί;» έλεγε στους ντόπιους συνομιλητές του. Ετσι ηρωικά και πένθιμα επιχειρούσε το σύστημα ΠΑΣΟΚ στα media να μας πείσει για τον υπέρ πάντων αγώνα που δήθεν έδινε ο κ. Παπανδρέου. Λίγο έλειψε να μας πάρουν τα δάκρυα της συγκίνησης τότε. Αλλά, ως γνωστόν, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Αργά ή γρήγορα θα έβγαινε στον αέρα η αλήθεια για το τι συμφώνησε πέφτοντας στα γόνατα, για να εξαγοράσει πολιτικό χρόνο και όχι για να σώσει την Ελλάδα, το δίδυμο της συμφοράς Παπανδρέου – Βενιζέλου.

Την ώρα που διέψευδαν -όπως τόσα άλλα- τις εγγυήσεις, υπέγραφαν την ταπεινωτική συμφωνία με τη Φινλανδία, ανοίγοντας την όρεξη στους αδηφάγους δορυφόρους του Βερολίνου. Αυτή τη φορά τη βρόμικη δουλειά δεν θα την έκανε η κυρία Μέρκελ, αλλά οι χώρες που κινούνται γύρω της. Παλιά δοκιμασμένη συνταγή των αυτοκρατοριών απέναντι στους αφελείς.

Το ερώτημα που συνεχώς επιστρέφει για την κατάντια της χώρας μας είναι ένα: Τις πταίει; Υπάρχει αλήθεια έστω και ένας Ελληνας πολίτης που να μην ξέρει πού μας οδήγησαν οι ύποπτοι επαίτες του Μαξίμου;