Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, πολύ πριν εκλεγεί πρωθυπουργός, είχε ξεκινήσει τα επικίνδυνα παιχνίδια του. Η μυστική διπλωματία ήταν πάντα το αγαπημένο του σπορ. Είτε αυτό αφορά τις υπόγειες συνεννοήσεις του με τον Ντομινίκ Στρος Καν, που οδήγησαν την Ελλάδα δεμένη χειροπόδαρα στο ΔΝΤ και στην τρόικα, είτε αυτό αφορά την πρόσφατη συμφωνία της ντροπής με τη Φινλανδία ή την εξωτερική μας πολιτική και τα ραντεβού στα… τυφλά με τους «πασάδες» της αντίπερα όχθης.
Κανείς δεν γνωρίζει και ούτε έχει μάθει ποτέ τι ειπώθηκε και τι συμφωνήθηκε πίσω από τις κλειστές κουρτίνες στα τετ α τετ του κ. Παπανδρέου σε αυτές τους συναντήσεις. Ούτε βέβαια και τι συζητούσε κλεισμένος επί τρεις ώρες με τον Ταγίπ Ερντογάν στο Ερζερούμ. Κατά καιρούς είχαμε απλώς σαν… κερασάκι τις δηλώσεις θαυμασμού του αντιπροέδρου (β’ πλέον!) για το «οικονομικό τουρκικό θαύμα».
Η «δημοκρατία», από το πρώτο της κιόλας φύλλο, αποκάλυψε τα μυστικά αντεθνικά σχέδια για τη μοιρασιά του Αιγαίου. Πέρασαν εννέα μήνες από τότε και πριν αλέκτωρα φωνήσαι τα πρωτοσέλιδα ρεπορτάζ δικαιώνονται σήμερα μέχρι κεραίας.
Οι «κακοί μας γείτονες» εκμεταλλεύονται τη βαθιά οικονομική (και όχι μόνο) κρίση της πατρίδας μας και της Κύπρου (που επιμένουμε ότι δεν είναι τυχαίες) και δείχνουν πάλι τις… αγνές τους προθέσεις. Από τη μια απειλώντας και κατηγορώντας (ο… Αττίλας!) την Κυπριακή Δημοκρατία ότι παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο με αφορμή τις έρευνες για το φυσικό αέριο στην ΑΟΖ της. Και από την άλλη προκαλώντας με παραβιάσεις στο Αιγαίο ακόμα και σε ημέρες θρησκευτικών εορτών.
Ο Ελληνας (δυστυχώς) πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ζει ακόμη στην εποχή του περιβόητου ζεϊμπέκικου της υποτέλειας ενώπιον του Τζεμ και της Γκιουλμπεγιάζ Καραχασάν. Οταν ξυπνήσει (αν… ξυπνήσει!), μάλλον θα είναι αργά…
Μ.Η.Τ. 232120