Σε μια από τις εκατοντάδες μαρτυρίες προσκυνητών που είχαν την τύχη να γνωρίσουν τον Γέροντα Παΐσιο αναφέρεται ότι είχε πει πως όσο η ανθρωπότητα πλησιάζει τις ώρες της μεγάλης δοκιμασίας «οι δημοσιογράφοι δεν θα προλαβαίνουν να λένε στους ανθρώπους τα νέα».
Η φράση, ανεξαρτήτως της ακριβούς διατύπωσής της, έχει επαληθευτεί απόλυτα. Κατά έναν παράδοξο τρόπο, η αξιολόγηση των ειδήσεων που έχουν σημασία και πρέπει να αποτυπωθούν σε έντυπο ή να μεταδοθούν στα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Τύπος.
Τα σημαντικά νέα, αυτά που μπορούν να επηρεάσουν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον κόσμο, παράγονται με πολύ ταχύτερους ρυθμούς από το αναμενόμενο – ίσως και από το ανθρωπίνως ανεκτό!
Για παράδειγμα, οι ειδήσεις που αφορούν το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα είναι πρακτικώς αδύνατον να «χωρέσουν» στον χρόνο που διαρκεί μια εκπομπή ή στις σελίδες μιας εφημερίδας. Δεν είναι καν εφικτό να συγκεντρωθούν όλες σε μια ιστοσελίδα, σ’ ένα ειδησεογραφικό portal, σε blog ή σε οποιοδήποτε άλλο ηλεκτρονικό «νέο μέσο» που δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα… χωρητικότητας.
Επίσης, αυτά τα κοσμοϊστορικά γεγονότα συμβαίνουν σε διάφορες γωνιές του πλανήτη -από το Πεκίνο και τη Νέα Υόρκη έως τη Μόσχα, την Κοπεγχάγη και το Ελσίνκι- με τρόπο ώστε το ένα να αναιρεί τη σημασία του προηγούμενου!
Μια «εμπρηστική» δήλωση από τον Φινλανδό υπουργό Οικονομικών φέρνει τη χώρα μας σε δύσκολη θέση και στη συνέχεια ακολουθεί μια «πυροσβεστική» ενέργεια από την Ουάσινγκτον.
Η μόνη, διόλου καθησυχαστική, «σταθερά» σ’ αυτό το πρωτοφανές χάος είναι η συμπεριφορά της κυβέρνησης της Αθήνας: χαοτική, αυταρχική, αντιφατική και εν πολλοίς καταστροφική.
Σίγουρα ζούμε σε πολύ ενδιαφέροντες καιρούς…
Μ.Η.Τ. 232120